도구

도구

라틴어 문장 검색

adde vagos imbris tempestatesque volantes, omnia quae maria ac terras sparguntque rigantque;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 20:2)
neque enim mediocri clade coorta flammae tempestas Siculum dominata per agros finitimis ad se convertit gentibus ora, fumida cum caeli scintillare omnia templa cernentes pavida complebant pectora cura, quid moliretur rerum natura novarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 21:2)
id quoque enim fit et ardescunt caelestia templa et tempestates pluviae graviore coortu sunt, ubi forte ita se tetulerunt semina aquarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 21:8)
et tempestate in terra caeloque coorta in caelum terrasque remotae iure facessunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 30:9)
inde iam supra vocatur tempus occiduum, et mox suprema tempestas, hoc est diei novissimum tempus, sicut expressum est in duodecim tabulis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 14:2)
SOLIS OCCASUS SUPREMA TEMPESTAS ESTO:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 14:3)
cumque minoris captivi redimi possent, maluit se res publica servis in tanta tempestate committere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 31:2)
Dicturumne me putatis ea quae vulgo nota sunt, quod Theocritum sibi fecerit pastoralis operis auctorem, ruralis Hesiodum, et quod in ipsis Georgicis tempestatis serenitatisque signa de Arati Phaenomenis traxerit, vel quod eversionem Troiae cum Sinone suo et equo ligneo ceterisque omnibus quae librum secundum faciunt a Pisandro paene ad verbum transcripserit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 4:2)
Nam et tempestas mira imitatione descripta est (versus utriusque qui volet conferat), ut Venus in Nausicaae locum Alcinoi filiae succesit, ipsa autem Dido refert speciem regis Alcinoi convivium celebrantis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 13:2)
Alia tempestas Aeneae hic et illic Ulixis, numerosis ambae versibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 1:1)
Sive errore viae seu tempestatibus acti, Qualia multa mari nautae patiuntur in alto.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 2:3)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Praesertim cum tempestas adridet et anni Tempora conspergunt viridantes floribus herbas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 5:4)
Hic quondam morbo caeli miseranda coorta est Tempestas totoque auctumni incanduit aestu, Et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 7:3)
Sed nova tempestas quaedam molesque coorta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 23:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION