도구

도구

라틴어 문장 검색

"nostraque quod Petale tulit ad monumenta coronas, codicis immundi uincula sentit anus;"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 725)
sed licet in nuda torvus confregerit ulna ille Cleonaeae guttura rava ferae, et quamquam ardenti gladio vix straverit hydram, cum duplices pareret vulnere mors animas, captivumque ferens silva ex Erymanthide monstrum exarmata feri riserit ora suis, coli aque flammigenae disrumpens fumida furis tandem directas iusserit ire boves, taurus, cerva, Gigas, hospes, luctator, Amazon, Cres, canis, Hesperides sint monimenta viri, nulla tamen fuso prior est Geryone pugna, uni tergeminum cui tulit ille caput.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Imperatorem Maiorianum 2)
"nec non ipsa tamen thalami monimenta coacti enitor geminos, duroque sub hospite mater nomen avi renovo;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권169)
Ita in Graecum stilum exaperta monumenta reliquit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 18장 8:2)
Quantum de monumentis potestis scilicet, praestatis et ipsi quodammodo mortuis resurrectionem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 50장 11:1)
Nec minus templa quam monumenta despuimus, neutram aram novimus, neutram effigiem adoramus, non sacrificamus, non parentamus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 13장 1:4)
qui in ecclesia Cantuariorum a beatae memoriae Theodoro archiepiscopo et Hadriano abbate, uiris uenerabilibus atque eruditissimis, institutus, diligenter omnia, quae in ipsa Cantuariorum prouincia, uel etiam in contiguis eidem regionibus a discipulis beati papae Gregorii gesta fuere, uel monimentis litterarum, uel seniorum traditione cognouerat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 1:8)
e quibus Horsa postea occisus in bello a Brettonibus, hactenus in orientalibus Cantiae partibus monumentum habet suo nomine insigne.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XV. 1:1)
placuitque post diem tertium, ut lapis, quo monumentum tegebatur, amoueretur, et altius ipso in loco reponeretur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VIII. 1:7)
Ut Edilthryd regina uirgo perpetua permanserit, cuius nec corpus in monumento corrumpi potuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVII [XIX].1)
et iubente pontifice epitaphium in eius monumento scriptum, in quo et memoria deuotionis ipsius fixa per saecula maneret, et legentes quoque uel audientes exemplum facti ad studium religionis accenderet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VII.12)
Cuius personam, uitam, aetatem, et obitum, epitaphium quoque monumenti ipsius uersibus heroicis XXX et IIII palam ac lucide cunctis illo aduenientibus pandit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VIII. 1:2)
Huius in medio monumentum Domini rotundum petra excisum est, cuius culmen intrinsecus stans homo manu contingere potest, ab oriente habens introitum, cui lapis ille magnus adpositus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XVI. 1:2)
In huius ergo monumenti Aquilonali parte sepulchrum Domini in eadem petra excisum, longitudinis VII pedum, trium mensura palmarum pauimento altius eminet;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XVI. 1:6)
Lapis, qui ad ostium monumenti positus erat, nunc fissus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XVI. 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION