도구

도구

라틴어 문장 검색

et statuit ei principatum sacerdotii et, quaecumque alia habuit prius pretiosa, et fecit eum principem primorum amicorum.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 11장27)
Haec ipse considerans attuli non ignava opum pondera, quibus ad facinus nihil instructius, cum habendi sitis incanduit, ad meritum nihil vilius, cum ea sibi victor animus calcata subiecit, sed ea, quae ex Graecarum opulentia litterarum in Romanae orationis thesaurum sumpta conveximus Ita enim mei quoque mihi operis ratio constabit, si, quae ex sapientiae doctrinis elicui, sapientissimi iudicio conprobentur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:2)
At nos desuper irridemus uilissima rerum quaeque rapientes securi totius furiosi tumultus eoque uallo muniti quo grassanti stultitiae aspirare fas non sit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:17)
Nec conueniebat uilissimorum me spirituum praesidia captare, quem tu in hanc excellentiam componebas ut consimilem deo faceres.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:5)
Operis tanti pars non uilis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 44:1)
An uero tu pretiosam aestimas abituram felicitatem et cara tibi est fortuna nec praesens manendi fida et cum discesserit allatura maerorem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:25)
Taceo quod desolatum parente summorum te uirorum cura suscepit delectusque in affinitatem principum ciuitatis, quod pretiosissimum propinquitatis genus est, prius carus quam proximus esse coepisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:12)
Igitur si quod in omni fortunae tuae censu pretiosissimum possidebas id tibi diuinitus inlaesum adhuc inuiolatumque seruatur, poterisne meliora quaeque retinens de infortunio iure causari?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:7)
Atqui uiget incolumis illud pretiosissimum generis humani decus Symmachus socer et, quod uitae pretio non segnis emeres, uir totus ex sapientia uirtutibusque factus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:8)
Estne aliquid tibi te ipso pretiosius?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:4)
Diuitiaene uel uestrae uel sui natura pretiosae sunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:3)
Quodsi manere apud quemque non potest quod transfertur in alterum, tunc est pretiosa pecunia cum translata in alios largiendi usu desinit possideri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:7)
pluribus quippe amminiculis opus est ad tuendam pretiosae supellectilis uarietatem, uerumque illud est permultis eos indigere qui permulta possideant, contraque minimum qui abundantiam suam naturae necessitate non ambitus superfluitate metiantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:4)
Pretiosa pericula fodit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 30:1)
quod pretiosissimum diuitiarum genus est, amicos inuenisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION