라틴어 문장 검색

nam si ea fuisset cura, quae simularetur, tum mittendos legatos fuisse, cum Perseus in Thessaliam exercitu inducto per biennium Graecas urbes alias obsideret, alias denuntiatione armorum terreret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 33:1)
Paulus Aemilius consul cum castra, ut supra dictum est, ad Siras terrae Odomanticae haberet, litterae ab rege Perseo per ignobiles tres legatos ei adlatae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 37:1)
sensit Perseus, cuius nominis obliviscendum victo esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 40:2)
nihil ea legatione perfectum est, Perseo regium nomen omni vi amplectente, Paulo ut se suaque omnia in fidem et clementiam populi Romani permitteret tendente.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 42:2)
Perseus sevocato Euandro iudicium subeundi nullo pacto auctor esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 52:1)
postquam in portu navis non inventa est, vagatus Perseus aliquamdiu in litore, postremo timens lucem iam adpropinquantem, in hospitium redire non ausus in latere templi prope angulum obscurum delituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 62:1)
Perseus caput belli erat, nec ipsius tantum patris avique ceterorumque, quos sanguine et genere contingebat, fama conspectum eum efficiebat, sed effulgebant Philippus ac magnus Alexander, qui summum imperium in orbe terrarum Macedonum fecerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 72:1)
pullo amictu cum filio Perseus ingressus est castra nullo suorum alio comite, qui socius calamitatis miserabiliorem eum faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 73:1)
haec Graeco sermone Perseo;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 80:3)
eo die et invitatus ad consulem Perseus et alius omnis ei honos habitus est, qui haberi in tali fortuna poterat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 83:2)
Perseus Q. Fulvio L. Manlio consulibus regnum accepit, a senatu rex est appellatus M. Iunio A. Manlio consulibus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 87:2)
decretum igitur extemplo ut qui pro Perseo adversus Romanos dixisse quid aut fecisse convincerentur, capitis condemnarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 106:1)
item, quod ad honorem deum immortalium pertineret, decrevit senatus ut quoniam perduelles superati Perseus et Gentius reges cum Macedonia atque Illyrico in potestate populi Romani essent, ut, quanta dona Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 180:1)
eam opinionem de Attalo et Eumene Romae esse, tamquam de altero Romanis certo amico, altero nec Romanis nec Persei fido socio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 204:1)
egregium enim, ut fabulis traditus impiorum fratrum eventus taceatur, Persei exitum videri, qui ex fraterna caede raptum diadema in templo Samothracum, velut praesentibus dis exigentibus poenas, ad pedes victoris hostis prostratus posuerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 215:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION