라틴어 문장 검색

Praeterea bis sex genitor lectissima matrum corpora captivosque dabit suaque omnibus arma, insuper his campi quod rex habet ipse Latinus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 10:14)
terna tibi haec primum triplici diversa colore licia circumdo, terque haec altaria circum effigiem duco:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VIII. DAMON, ALPHESIBOEUS59)
Necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores, necte, Amarylli, modo, et Veneris dic vincula necto.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VIII. DAMON, ALPHESIBOEUS62)
qui Musas amat imparis, ternos ter cyathos attonitus petet vates;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 195)
inmane est vitium dare milia terna macello angustoque vagos piscis urgere catino.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Catii nesciocuius fatuitatem irridet, qui summam hominis felicitatem in arte culinaria poneret. 1:16)
ergo cum constent quattuor pedes binis, octo ternis, spondeum longis duabus, pyrrhichium, quem alii pariambum vocant, brevibus, iambum brevi longaque, huic contrarium e longa et brevi choreum, non ut alii trochaeum nominemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 337:4)
ex iis vero, qui ternas syllabas habent, dactylum longa duabusque brevibus, huic temporibus parem, sed retro actum appellari constat anapaeston.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 338:1)
retrorsum autem neque plus tribus, iique, si non ternas syllabas habebunt, repetendi erunt (absit enim poetica observatio), neque minus duobus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 351:5)
nam et illa, quae est sexta nostrarum, paene non humana voce vel omnino non voce potius inter discrimina dentium efflanda est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 195:1)
εὑρήκαμεν, συγχαίρωμεν. Hic erat C. Silius consul designatus, Iuncus praetorius, Sex.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 11:11)
athletae binos simul ac ternos fatigant, ut facilius singulis resistant.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., chapter pr 4:6)
Non satis muliebris insania viros superiecerat, nisi bina ac terna patrimonia auribus singulis pependissent.
(세네카, 행복론, Liber VII 51:4)
Vixit Sextus Pompeius primum sorori superstes, cuius morte Optime cohaerentis Romanae pacis vincula resoluta sunt, idemque hic vixit superstes optimo fratri, quem fortuna in hoc evexerat, ne minus alte eum deiceret, quam patrem deiecerat ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 88:4)
et post hunc tamen casum Sextus Pompeius non tantum dolori, sed etiam bello suffecit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 88:5)
At contra Q. HATERIVM scio tam inbecillo animo mortem Sex.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 4, chapter pr 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION