라틴어 문장 검색

ex infirmitate sua de virtute ferunt sententiam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 71 22:3)
Horum, qui felices vocantur, hilaritas ficta est at gravis et subpurata tristitia, eo quidem gravior, quia interdum non licet palam esse miseros, sed inter aerumnas cor ipsum exedentes necesse est agere felicem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 6:5)
eadem enim infirmitate dolorem non aestimat, qua non exspectat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 98 8:3)
Doce, quomodo feram aerumnam sine gemitu meo, felicitatem sine alieno, quomodo ultimum ac necessarium non expectem, sed ipsemet, cum visum erit, profugiam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 21:3)
nil moror iussu tuo aperire ferro pectus aerumnis grave.
(세네카, 아가멤논 6:37)
nec hoc levamen denique aerumnis datur, videre saltem et nosse quo pereant malo:
(세네카, 아가멤논 10:33)
aerumnae meae socium recusant, cladibus questus meis removete, nostris ipsa sufficiam malis.
(세네카, 아가멤논 12:2)
optatus ille portus aerumnis adest, festus dies est.
(세네카, 아가멤논 14:7)
Et dixit non suae infirmitatis sententiam:
(세네카, Controversiae, book 7, De moribus sit actio. Popillium parricidii reum Cicero defendit; absolutus est. proscriptum Ciceronem ab Antonio missus occidit Popillius et caput eius ad Antonium retulit. accusatur de moribus. 11:5)
multi autem sunt, quos liberales facit frontis infirmitas.
(세네카, 행복론, Liber II 3:6)
rursus, quae non producunt nec honestiorem faciunt, sed succurrunt infirmitate egestati, ignominiae, tacite danda sunt, ut nota sint solis, quibus prosunt.
(세네카, 행복론, Liber II 34:1)
Non est, quod quisquam excusationem mentis ingratae ab infirmitate atque inopia petat et dicat :
(세네카, 행복론, Liber II 135:2)
timent praeterea contemptum, et non rettulisse laedentibus gratiam infirmitas videtur, non clementia ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 40:4)
" Quod hoc genus est consolandi, obliterata mala revocare et animum in omnium aerumnarum suarum conspectu conlocare vix unius patientem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 8:2)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION