도구

도구

라틴어 문장 검색

quodque nemo in summa solitudine vitam agere velit ne cum infinita quidem voluptatum abundantia, facile intellegitur nos ad coniunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem esse natos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER TERTIUS 85:2)
qui cum viderent ita nos esse natos, ut et communiter ad eas virtutes apti essemus, quae notae illustresque sunt, iustitiam dico, temperantiam, ceteras generis eiusdem - quae omnes similes artium reliquarum materia tantum ad meliorem partem et tractatione differunt - , easque ipsas virtutes viderent nos magnificentius appetere et ardentius, habere etiam insitam quandam vel potius innatam cupiditatem scientiae natosque esse ad congregationem hominum et ad societatem communitatemque generis humani, eaque in maximis ingeniis maxime elucere, totam philosophiam tris in partis diviserunt, quam partitionem a Zenone esse retentam videmus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 6:1)
Eius autem prima causa coeundi est non tam inbecillitas quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 65:2)
Abraham noster in fide pater
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 14:1)
Singularem locum occupat Abraham, in fide noster pater.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:3)
Abraham Deum non videt, at eius vocem audit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:7)
Deus sic ostenditur non cuiusdam loci Deus, ne Deus quidem cum quodam peculiari sacro tempore coniunctus, sed Deus alicuius personae, Deus nempe Abraham, Isaac et Iacob, qui hominem convenire potest et cum eo foedus facere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:9)
9. Id quod Abraham dicit hoc Verbum in quadam vocatione ac repromissione concluditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:1)
Visio quam Abraham dat fides, cum hoc gressu ultra efficiendo semper nectitur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:3)
Verum est, ut responsionem ad Verbum quod praecedit, Abraham fidem semper fore memoriae actum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:8)
10. Ab Abraham requiritur ut huic Verbo se committat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:1)
11. Postrema consideratio Abraham historiae ad eius fidem intellegendam magnum habet pondus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:1)
In voce Abraham relata, altam appellationem ipse agnoscit, quae in ipsius corde perpetuo est inscripta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:3)
Deus ille qui ab Abraham requirit ut se ei penitus commendet fons revelatur ex quo omnis manat vita.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:7)
Deus qui Abraham vocat Deus est creator, qui « vocat ea, quae non sunt, quasi sint » (Rom 4,17), ille « elegit nos in ipso ante mundi constitutionem […] qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum » (Eph 1,4-5).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION