라틴어 문장 검색

Deinde, ego si recte intellexi, cum valde libenter audirem, mihi coniuncte est visus de utraque re dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 366:3)
Sulpicius autem, qui in eadem invidiae flamma fuisset, quibuscum privatus coniunctissime vixerat, hos in tribunatu spoliare instituit omni dignitate;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 11:3)
Nam de voce nondum ea dico, quae sunt actionis, sed hoc, quod mihi cum sermone quasi coniunctum videtur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 41:3)
Verum ego non quaero nunc, quae sit philosophia verissima, sed quae oratori coniuncta maxime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 64:1)
quod etiam cum bonis rebus coniunctum per se ipsum est magno opere fugiendum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 94:2)
nam pontificium, quod est coniunctum, nemo discit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 136:5)
quorum primum nobis ratio simpliciter videnda est, deinde coniuncte.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 149:2)
alius, qui ex continuatis [coniunctis] constat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 149:4)
verba enim neminem movent nisi eum, qui eiusdem linguae societate coniunctus est, sententiaeque saepe acutae non acutorum hominum sensus praetervolant:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 223:4)
ut ea quae sunt quasi coniuncta aut quae quasi pugnantia inter se;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 2장 3:3)
aut haec inaequabili varietate distinguimus, cum parva magnis simplicia coniunctis obscura dilucidis laeta tristibus incredibilia probabilibus inteximus, quae in exornationem cadunt omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 2:5)
Prima vis est in simplicibus verbis, in coniunctis secunda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 5장 2:4)
Nam ut in simplicibus verbis quod non est Latinum, sic in coniunctis quod non est consequens vituperandum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 1:5)
communia autem simplicium coniunctorumque haec sunt quinque quasi lumina, dilucidum breve probabile inlustre suave.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 2:1)
deinde coniunctione, quae neque asperos habeat concursus neque diiunctos atque hiantis et sit circumscripta non longo anfractu sed ad spiritum vocis apto habeatque similitudinem aequalitatemque verborum, cum ex contrariis sumpta verbis verba paribus paria respondeant relataque ad idem verbum et geminata ac duplicata vel etiam saepius iterata ponantur constructioque verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus quasi relaxetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION