도구

도구

라틴어 문장 검색

unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)
ille fessos abnuentesque taedio et labore nunc precando nunc castigando accendit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 719:2)
et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem penates voluisset, contrahere ad conloquium dirimendarum simultatium causa est conatus, Scipione abnuente aut privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret, aut de re publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 273:2)
illud magno opere tendente rege, ne alter hospitum exclusus mensa videretur, ut in animum induceret ad easdem venire epulas, haud abnuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 275:1)
nam alii missi ab regulis sunt ad specimen insitae genti virtutis ostendendum, alii ipsi professi se pugnaturos in gratiam ducis, alios aemulatio et certamen, ut provocarent provocative haud abnuerent traxit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 319:1)
erupit deinde seditio,. postquam reprehendere atque inprobare tribunos ea quae fierent et conari obviam ire et propalam abnuere furoris eorum se futuros socios senserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 364:1)
qui imperium auspiciumque abnuistis, sacramenti religionem rupistis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 405:4)
Ligures haud abnuere, tempus modo duorum mensum petere ad dilectus habendos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 79:3)
erectis exspectatione patribus subiecerunt colonias Latinas duodecim quae Q. Fabio et Q. Fulvio consulibus abnuissent milites dare, eas annum iam ferme sextum vacationem militiae quasi honoris et beneficii causa habere, cum interim boni oboedientesque socii pro fide atque obsequio in populum Romanum continuis omnium annorum dilectibus exhausti essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 203:1)
se et nuptiis civis Carthaginiensis, filiae Hasdrubalis quem viderit apud se in hospitio, et publico etiam foedere cum populo Carthaginiensi iunctum optare primum ut procul ab Africa, sicut adhuc fecerint, bellum Romani cum Carthaginiensibus gerant, ne sibi interesse certaminibus eorum armaque aut haec aut illa, abnuentem alteram societatem, sequi necesse sit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 327:1)
postea, ut causa probabilis suis commeandi foret in castra hostium, mollius eadem ilia abnuere ac spem facere saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 34:2)
nam cum Scipio quid sibi voluisset quaereret qui non societatem solum abnuisset Romanam, sed ultro bellum intulisset, tum ille peccasse quidem sese atque insanisse fatebatur, sed non tum demum cum arma adversus populum Romanum cepisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 175:2)
tamen, cum victoriam prope in manibus habeat, pacem non abnuere, ut omnes gentes sciant populum Romanum et suscipere iuste bella et finire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 217:1)
itaque inutili militum turba praesidii specie in oppida Bruttii agri quae pauca metu magis quam fide continebantur dimissa, quod roboris in exercitu erat in Africam transvexit, multis Italici generis, quia in Africam secuturos abnuentes concesserant in Iunonis Laciniae delubrum inviolatum ad eam diem, in templo ipso foede interfectis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 273:2)
cum P. Scipio caedendo exercitus, agros populando in eam necessitatem hostes compulisset ut supplices pacem peterent, et nemo omnium verius existumare posset, qua mente ea pax peteretur quam qui ante portas Carthaginis bellum gereret, nullius alterius consilio quam Scipionis accipiendam abnuendamve pacem esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 300:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION