라틴어 문장 검색

Multum postea de impulsoribus sis, praecipue de Regulo questus est, qui se in sententia quam ipse dictaverat deseruisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 22:4)
Et habebit, si modo ut coepit, aliena testamenta, quod est improbissimum genus falsi, ipsis quorum sunt illa dictaverit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 14:1)
nam dum destringitur tergiturque, audiebat aliquid aut dictabat -.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 14:3)
Igitur non temere iam nunc de universitate pronuntio, de partibus experiar legendo.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 15 5:1)
Sed iam nunc memento non defuturam mihi constantiam, si ita fides duxerit, secundum matrem tuam pronuntiandi.'
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 1 4:5)
nec tamen adhuc possum pronuntiare, utrum sit difficilius capere aliquid an scribere.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 18 2:2)
Nam pronuntiat acriter sapienter apte decenter etiam;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 3:3)
Nam ante aliquot annos, dum intente instanterque pronuntiat, sanguinem reiecit atque ob hoc in Aegyptum missus a me post longam peregrinationem confirmatus rediit nuper;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 6:1)
Properat illuc unde alii fugiunt, rectumque cursum recta gubernacula in periculum tenet adeo solutus metu, ut omnes illius mali motus omnes figuras ut deprenderat oculis dictaret enotaretque.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 10:1)
alioqui se vel de calumnia pronuntiaturum.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 12:5)
Altera epistula nuntias multa te nunc dictare nunc scribere, quibus nos tibi repraesentes.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 28 3:1)
agerem magis si me illa ipsa, quae scribis aut dictas, legere voluisses.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 28 3:3)
Ipse nescio, quid illo legente interim faciam, sedeam defixus et mutus et similis otioso an, ut quidam, quae pronuntiabit, murmure oculis manu prosequar.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 34 2:2)
Ubi hora quarta vel quinta - neque enim certum dimensumque tempus -, ut dies suasit, in xystum me vel cryptoporticum confero, reliqua meditor et dicto.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 36 3:1)
Nihil, nisi quod meridianus somnus eximitur multumque de nocte vel ante vel post diem sumitur, et, si agendi necessitas instat, quae frequens hieme, non iam comoedo vel lyristae post cenam locus, sed illa, quae dictavi, identidem retractantur, ac simul memoriae frequenti emendatione proficitur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 40 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION