라틴어 문장 검색

Quorum quidem alii summum bonum esse nihilo indigere credentes, ut diuitiis affluant elaborant, alii uero bonum quod sit dignissimum ueneratione iudicantes adeptis honoribus reuerendi ciuibus suis esse nituntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:9)
Sunt etiam qui horum fines causasque alterutro permutent, ut qui diuitias ob potentiam uoluptatesque desiderant uel qui potentiam seu pecuniae causa seu proferendi nominis petunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:15)
Atqui haec sunt quae adipisci homines uolunt eaque de causa diuitias, dignitates, regna, gloriam uoluptatesque desiderant quod per haec sibi sufficientiam, reuerentiam, potentiam, celebritatem, laetitiam credunt esse uenturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:15)
Primum igitur te ipsum, qui paulo ante diuitiis affluebas, interrogo:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:5)
Quis autem modus est quo pellatur diuitiis indigentia?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:31)
Sed hoc modo consolari quidem diuitiis indigentia potest, auferri penitus non potest;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:34)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
in Bithynia ac Ponto plus oneris videbat sibi impendere.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 65:3)
Erant omnino itinera duo, quibus itineribus domo exire possent: unum per Sequanos, angustum et difficile, inter montem Iuram et flumen Rhodanum, vix qua singuli carri ducerentur, mons autem altissimus impendebat, ut facile perpauci prohibere possent;
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 6장1)
Cum dies hibernorum complures transissent frumentumque eo comportari iussisset, subito per exploratores certior factus est ex ea parte vici, quam Gallis concesserat, omnes noctu discessisse montesque qui impenderent a maxima multitudine Sedunorum et Veragrorum teneri.
(카이사르, 갈리아 전기, 3권, 2장1)
Quin etiam iumentis, quibus maxime Galli delectantur quaeque impenso parant pretio, Germani importatis non utuntur, sed quae sunt apud eos nata, parva atque deformia, haec cotidiana exercitatione summi ut sint laboris efficiunt.
(카이사르, 갈리아 전기, 4권, 2장2)
Iamque oblita sui nec sobria divitiis mens in miseras leges hominumque negotia ludit.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:136)
impensi sacris Decii prorumpite bustis Torquatique truces animosaque pauperis umbra Fabricii tuque o, qui forte inferna piorum iugera et Elysias scindis, Serrane, novales.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:276)
principe quam largo veniat, quas inde reportet divitias, astu rabiem motura requirit.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:118)
excitet incestos turmalis bucina somnos, imploret citharas cantatricesque choreas offensus stridore tubae discatque coactus, quas vigilat Veneri, castris impendere noctes.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:300)

SEARCH

MENU NAVIGATION