도구

도구

라틴어 문장 검색

Examinemus ergo, quid consentaneum huic rei sit, id est, qui et quotet quales consentiant voluntati et consilio tuo, et qui et quot et qualesconsentiant cum inimicis et adversariis illi, quos supra nominavi, id estmulti juvenes et vicini, et agnati atque cognati, et illi, qui tibi consuluerunt, vindictam in continenti faciendam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:1)
Posse quidem rebus dat jus, natura, potestas, Officii meritum, quintum divina voluntas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:1)
Et si omnes significationes hujus verbi posse vel potestatis velpotentiæ diligenter inspexeris, tuum posse vel potestas sive possibilitasvel potentia non consonat nec consentaneum est voluntati tuæ velconsilio ita, ut vindictam facere possis tua auctoritate, nisi forte, possetuum vel potentiam commodam superando, fines posse vel potentiæ tuæcum dampno et malo tuo excederes, quod facere minime debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:2)
Non bene pugnat, qui voluntate aliumsuperandi se denudat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:12)
Licet alia a te prolata vera sint vel verisimilia, non tamen credo, quod voluntas Dei fuerit, ut talia maleficia deberentcommitti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:9)
Deo enim placet ejusque voluntas est, ut homines bene faciant, nec talia maleficia committant, ut omnes fere scripturæ divinæclamant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:10)
De quintuplici Dei voluntate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 225:1)
Quintuplex est Dei voluntas:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 226:1)
et tunc est præceptiva Dei voluntas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:4)
Permissiva est Dei voluntas, quandoalicui indigno denegat gratiam suam, avertendo faciem suam ab eo propterpeccata sua, et ita subtrahendo illam quodammodo videtur permittere taliindigno peccare, atque per alios peccatores permittit eum puniri:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:7)
Consultiva est Dei voluntas, quando alicui consulit, ut cum dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:9)
Bene namque per superiora cognovisti, tuam voluntatem circa vindictam non esse consentaneam rationi nec tuæpossibilitati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:8)
sedsi quid stultum vel ineptum dixero vel decero, ad tuam voluntatem me corripias;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 293:7)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Confisi de tua benignitate ac solita clementia, tuam et dominiMelibei voluntatem, dante Domino, adimplebimus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION