도구

도구

라틴어 문장 검색

"O Melibee, decus vatum, quoque nomen in auras fluxit, et insomnem vix Mopsum Musa peregit", retuleram, cum sic dedit indignatio vocem:
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:22)
Assummunt etiam argumentum de lictera Moysi, dicentes quod de femore Iacob fluxit figura horum duorum regiminum, quia Levi et Iudas:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:2)
Vt nox longa quibus mentitur amica, diesque longa uidetur opus debentibus, ut piger annuspupillis quos dura premit custodia matrum,sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora quae spemconsiliumque morantur agendi nauiter id quodaeque pauperibus prodest, lucupletibus aeque, aeque neglectum pueris senibusque nocebit.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0112)
Fons etiam riuo dare nomen idoneus, ut necfrigidior Thraecam nec purior ambiat Hebrus,infirmo capiti fluit utilis, utilis aluo.
(호라티우스의 첫번째 편지, 166)
opertosinspiciunt, ne si facies, ut saepe, decoramolli fulta pede est, emptorem inducat hiantem,quod pulcrae clunes, breve quod caput, ardua cervix.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장47)
cum flueret lutulentus, erat quod tollere velles;
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장5)
at dixi fluere hunc lutulentum, saepe ferentem plura quidem tollenda relinquendis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장26)
unde datum sentis, lupus hic Tiberinus an altocaptus hiet?
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장19)
Ideoque et ditius virginitatis donum fluxit in feminas, quia coepit a femina.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:35)
Certe Homerus refert, quod de lingua Nestoris iam vetuli et paene decrepiti dulcior melle oratio fluxerit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:21)
Sed invito et repugnanti per genas lacrimae fluunt et inter praecepta virtutum resurrectionisque spem credulam mentem desiderii frangit affectus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 2:11)
Vince quantum potes, immo plus quam potes, mollitiem animi tui et ubertim fluentes lacrimas repi-ime, ne grandis pietas in nepotem apud incredulas mentes desperatio putetur in Deum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 14:39)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
huius pallida labra cibum accipiunt digitis alienis, ipse ad conspectum cenae diducere rictum suetus hiat tantum ceu pullus hirundinis, ad quem ore volat pleno mater ieiuna, sed omni membrorum damno maior dementia, quae nec nomina servorum nec vultum agnoscit amici cum quo praeterita cenavit nocte, nec illos quos genuit, quos eduxit, nam codice saevo heredes vetat esse suos, bona tota feruntur ad Phialen;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X99)
egregium sanctumque virum si cerno, bimembri hoc monstrum puero et miranti sub aratro piscibus inventis et fetae comparo mulae, sollicitus, tamquam lapides effuderit imber examenque apium longa consederit uva culmine delubri, tamquam in mare fluxerit amnis gurgitibus mitis et lactis vertice torrens.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION