라틴어 문장 검색

Sic calet tanquam furnus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 72:5)
Dumque Daedalus potionem fer ventissimam haurit, Fortunata mola buxea piper trivit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:9)
ergo me non ruina terra potuit haurire?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:3)
Utinam me solum inimicus ignis hauriret vel hibernum invaderet mare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:16)
Et illum quidem vociferantem in mare ventus excussit, repetitumque infesto gurgite procella circumegit atque hausit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:7)
Perfossa dehiscit molibus insanis tellus, iam montibus haustis antra gemunt, et dum vanos lapis invenit usus, inferni manes caelum sperare fatentur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 120:13)
Quaedam enim feminae sordibus calent, nec libidinem concitant, nisi aut servos viderint aut statores altius cinctos.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:7)
placebo tibi, si me culpam emendare permiseris . . . |Dimissa cum eiusmodi pollicitatione Chryside curavi diligentius noxiosissimum corpus, balneoque praeterito modica unctione usus, mox cibis validioribus pastus, id est bulbis cochlearumque sine iure cervicibus, hausi parcius merum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 130:19)
Quis vetat in tepido membra calere toro?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:30)
quidam tamen salubri temperamento ad nos quoque velut rivi ex illo benignissimo fonte decurrunt, quos et haurire ipsi et absentibus amicis quasi ministrare epistulis possumus.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 20 12:2)
Ibi super abiectum linteum recubans semel atque iterum frigidam aquam poposcit hausitque.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 18:1)
neque enim ratio operis excussa est - amplius centies hausit:
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 39 1:1)
Te quoque credibile est aliqua caluisse puella;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 648)
Quis te tum potuit sitiens haurire viator?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 658)
hic quoque amantes adiuvat, et flammae, qua calet ipse, favet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:365)

SEARCH

MENU NAVIGATION