라틴어 문장 검색

num etiam ilia, numquam timere numquam dolere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 182:3)
Ilia vero ferre non possum - non quo mihi displiceant, sunt enim Socratica pleraque mirabilia Stoicorum, quae παράδοξα nominantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 183:2)
cum autem laevam manum admoverat et ilium pugnum arte vehementerque conpresserat, scientiam talem esse dicebat, cuius compotem nisi sapientem esse neminem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 195:6)
Nam qui Lysiam sequuntur, causidicum quendam sequuntur non ilium quidem amplum atque grandem, subtilem et elegantem tamen et qui in forensibus causis possit praeclare consistere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 9장 3:3)
si denique pictor ille vidit, cum in immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, tristior Vlixes, maereret Menelaus, obvolvendum ca- put Agamemnonis esse, quoniam summum ilium luctum penicillo non posset imitari;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 22장 2:3)
numerus autem - saepe enim hoc testandum est - non modo non poetice vinctus verum etiam fugiens ilium eique omnium dissimillimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 68장 1:3)
quamvis ilia sit plena, dum te inanem videbo, divitem non putabo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 1장 2:2)
Philippicas, Tusculanas, 'Invectivam Salustii in Ciceronem' continet), et Bruxellensem 5351.2 B s. XII a Baitero collatum, quorum uterque praeter lectiones e X acceptas etiam correcturas praebet (raro M velut expul- trixque 406,4, saepe B)), denique codicem ilium vetustum Gryphianum (Gr) nunc deperditum, cuius initio mutili lectiones inde ab I, 59 I. M. Brutus in editione quae ap.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말237)
correcturas enim codicis V memoriam exhibere ab X plane diversam Strbel, ubi ilium examinavit, statim recte dixit (Philol.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말242)
"tunc cum maxillis balanatum gausape pectas, inguinibus quare detonsus gurgulio extat?"
(페르시우스, 풍자, satire 427)
Caedimus inque vicem pracbemus crura sagittis, vivitur hoc pacto, sic novimus, ilia subter caecum vulnus habes, sed lato balteus auro praetegit.
(페르시우스, 풍자, satire 429)
Vatibus hic mos est, centum sibi poscere voces, centum ora et linguas optare in carmina centum, fabula seu maesto ponatur hianda tragoedo, vulnera seu Parthi ducentis ab inguine ferrum.
(페르시우스, 풍자, satire 51)
mihi festa luce coquatur urtica et fissa fumosum sinciput aure, ut tuus iste nepos olim satur anseris extis, cum morosa vago singultiet inguine vena, patriciae inmeiat vulvae?
(페르시우스, 풍자, satire 654)
Ilia est tunicula adhuc, ut apparet, intactis aureis plena.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 13:3)
. . . Ancilla quae Psyche vocabatur, lodiculam in pavimento diligenter extendit . . . . Sollicitavit inguina mea mille iam mortibus frigida . . . . Operuerat Ascyltos pallio caput, admonitus scilicet periculosum esse alienis intervenire secretis . . . . Duas institas ancilla protulit de sinu alteraque pedes nostros alligavit, altera manus . . . . Ascyltos iam deficiente fabularum contextu Quid?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION