도구

도구

라틴어 문장 검색

" Memor ille vetustae sortis erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 64:8)
Iamque iter effectum, iamque in sua litora fessis puppibus exierant, cum rex Pandione natam in stabula alta trahit, silvis obscura vetustis, atque ibi pallentem trepidamque et cuncta timentem et iam cum lacrimis, ubi sit germana, rogantem includit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 42:3)
Ille etiam Cereale nemus violasse securi dicitur et lucos ferro temerasse vetustos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 76:3)
Templa mari subsunt nec marmore clara neque auro, sed trabibus densis lucoque umbrosa vetusto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 44:4)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
Eius nomen veluti ducem auctoremque Nobis indidimus, cum Romae Episcopus eligeremur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 15:2)
In his tam vetustis narrationibus, praeclaro symbolismo refertis, praesens mens iam continebatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:15)
“Unde patet quod natura nihil est aliud quam ratio cuiusdam artis, scilicet divinae, indita rebus, qua ipsae res moventur ad finem determinatum:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 102:6)
homo versatur et adstat nobiscum nomenque probat versumque vetustis obscurum saeclis praesenti inluminat ore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3200)
cum sanctiloquus revoluto germine Lucas sursum versus agit seriem, scandente nepotis corpore perque atavos cursum relegente vetustos, septenos decies conscendit Christus in ortus et duo (nam totidem doctores misit in orbem);
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3334)
nos igitur tua, sancte, manus caespite conposuit madido, effigiem meditata suam, utque foret rata materies flavit et indidit ore animam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum26)
sed cur vetustae gentis exemplum loquor, pridem caducis cum gravatus artubus Iesus dicato corde ieiunaverit, praenuncupatus ore qui prophetico Emmanuel est, sive
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium50)
ecce, quem vates vetustis concinebant saeculis, quem prophetarum fideles paginae spoponderant, emicat promissus olim:
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae9)
hic ille natalis dies, quo te creator arduus spiravit et limo indidit, sermone carnem glutinans.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus VIII Kal. Ianuarias14)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION