도구

도구

라틴어 문장 검색

Temptanti mihi, Postumiane, aditus tuos et mollissima consultandi tempora commodo adsunt feriae quas indulget magna pars mensis Iano dicati.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 1:2)
Unde pronuntiandum est veteres indulsisse copiae per varietatem, ut dicebant exanimos et exanimes, inermos et inermes, tum hilaros atque hilares:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 16:1)
Soli Postumiano antiquior visa est instruendarum cura defensionum, in cuius abnuentis locum Eusebium Graia et doctrina et facundia clarum rhetorem subrogavi, insinuatumque omnibus, ut ab exorto die se nobis indulgerent, quandoquidem nullis hodie officiis publicis occupari fas esset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 2:2)
ceteris autem ut praetexta tantum uterentur indultum, sed usque ad eos quorum parentes equo stipendia iusta meruissent:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 12:1)
quem morem secutus centum promisit per libellum in quo virgulae superductae pars ultra pecuniae defectionem protendebatur vacante infra loco.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:2)
Agite, antequam surgendum nobis sit, vino indulgeamus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 4:2)
Et vacet annales tantorum audire laborum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 17:4)
Non vacat quod dixit sedili.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 16:2)
Nec nomen apud se, quod fortuitum esse poterat, vacare permittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:1)
Haec enim omnia misericordiam movent, quoniam indignum videtur negari sibi quod aliis indultum sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:6)
O dea, si prima repetens ab origine pergam, Et vacet annales nostrorum audire laborum, Ante diem clauso conponet vesper Olympo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 7:1)
Constitere amnes perennes, arbores vento vacant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 26:7)
Iamdudum, inquit, multa de Virgilio Servium gestit interrogare, quorum enarratio respicit officium litteratoris, et tempus indulgeri optat quo de obscuris ac dubiis sibi a doctiore fiat certior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 2:2)
Sed enim qui omni in re atque omni tempore laude omni vacat is inlaudatus est, isque omnium pessimus deterrimusque est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 13:1)
Ipsa enim ianua procul a via fiebat area intersita quae vacaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 16:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION