라틴어 문장 검색

ignavis precibus Fortuna repugnat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 6:36)
Hac quoque si prohibes et nos, ingrate, relinquis, non genetrix Europa tibi ea, sed inhospita Syrtis, Armeniae tigres austroque agitata Charybdis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 11:14)
An inania venti verba ferunt idemque tuas, ingrate, carinas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 11:26)
Quod tamen ignavo cadat et sine sanguine leto, maeret et Ancaei felicia vulnera dicit grandaevumque patrem fratresque piasque sorores cum gemitu sociamque tori vocat ore supremo, forsitan et matrem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 51:2)
Nitor et ingrato facio convicia demens vana Iovi cupioque mori moturaque duros verba queror silices.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 25:8)
Dea sum auxiliaris opemque exorata fero, nec te coluisse quereris ingratum numen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 58:10)
Est prope Cimmerios longo spelunca recessu, mons cavus, ignavi domus et penetralia Somni:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 68:1)
Quod loquor et spiro caelumque et sidera solis respicio, possimne ingratus et impius esse?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:3)
quae quoniam non sunt penitus sublata, sed extant - pluribus exemplis scripta fuisse reor - nunc precor ut vivant et non ignava legentem otia delectent admoneantque mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 79)
quamlibet ignavi praecipitata premunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1112)
non tamen ingratum est, quodcumque oblivia nostri impedit et profugi nomen in ora refert, quamvis interdum, quae me laesisse recordor, carmina devoveo Pieridasque meas, cum bene devovi, nequeo tamen esse sine illis, vulneribusque meis tela cruenta sequor, quaeque modo Euboicis lacerata est fluctibus, audet Graia Capheream currere puppis aquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 711)
Patet incongruentia illius qui adversus animalium periturorum commercium pugnat, sed pro personarum commercio indifferens est, pauperes neglegit, vel est promptus ad alium hominem, sibi ingratum, delendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 122:2)
non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
ac primum parvae teneris capiuntur in annis, ante voluntatis propriae quam libera secta, laude pudicitiae fervens et amore deorum, iusta maritandi condemnet 1 vincula sexus, captivus pudor ingratis addicitur aris, nec contempta perit miseris sed adempta voluptas corporis intacti:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2369)
ingratis venit altera nubes atque avidos carnis saturat congesta coturnix.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Manna et coturnices3)

SEARCH

MENU NAVIGATION