도구

도구

라틴어 문장 검색

Hi autem in semet ipsos multiplicati faciunt alios numeros velut primi, eosque primam rerum substantiam vimque sortitos cunctorum a se procreatorum velut quaedam elementa repperies, quia scilicet incompositi sunt et spmplici generatione formati atque in eos omnes, quiunque ex his prolati sunt numeri, resolvuntur, ipsi vero neque ex aliis producuntur neque in alios reducuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De prime et incompositio 1:9)
Quodsi superquadripartientes quemadmodum in infinitum progrediantur, appetas addiscere, primas eorum radices in quadruplum multiplices licet, id est viiij et v et eos, qui illa multiplicatione proferentur, rursus in quadruplum, et eandem fieri proportionem inoffensa nimirum ratione repperies;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De tertia inaequalitatis specie, quae dicitur superpartiens deque eius speciebus earumque generationibus. 6:6)
Scis me haec et uera proferre et in nulla umquam mei laude iactasse;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:28)
— Quid igitur homo sit poterisne proferre?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:23)
Solebas enim praesentem quoque, blandientem quoque uirilibus incessere uerbis eamque de nostro adyto prolatis insectabare sententiis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:7)
Licet caelo proferre lucidos dies eosdemque tenebrosis noctibus condere, licet anno terrae uultum nunc floribus frugibusque redimire nunc nimbis frigoribusque confundere, ius est mari nunc strato aequore blandiri nunc procellis ac fluctibus inhorrescere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:17)
aut si quid est quo querelam tuam iure tuearis, proferas oportet, dabimus dicendi locum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:2)
In hoc igitur minimo puncti quodam puncto circumsaepti atque conclusi de peruulganda fama, de proferendo nomine cogitatis, ut quid habeat amplum magnificumque gloria tam angustis exiguisque limitibus artata?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:10)
Quo fit ut si quem famae praedicatio delectat huic in plurimos populos nomen proferre nullo modo conducat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:16)
Sunt etiam qui horum fines causasque alterutro permutent, ut qui diuitias ob potentiam uoluptatesque desiderant uel qui potentiam seu pecuniae causa seu proferendi nominis petunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:15)
Ex quo saepe summa illa prouidentia protulit insigne miraculum, ut malos mali bonos facerent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:20)
Hoc tantum perspexisse sufficiat quod naturarum omnium proditor deus idem ad bonum dirigens cuncta disponat, dumque ea quae protulit in sui similitudinem retinere festinat, malum omne de rei publicae suae terminis per fatalis seriem necessitatis eliminet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:26)
Haec temperies alit ac profert
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 30:1)
Nam si ineuitabiliter euentura censet quae etiam non euenire possibile est, fallitur, quod non sentire modo nefas est sed etiam uoce proferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 5:2)
Idemque temporis glans missa est inscripta:
(카이사르, 히스파니아 전기 13:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION