라틴어 문장 검색

Querulosa Naturae collocutio cum Hymenaeo, et virginibus praedictis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 79:1)
Legatio Hymenaei cum Naturae litteris ad Genium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 81:1)
Tunc astantes a suae conquestionis lacrymis feriantes, profunda capitum demissione, submisse gratiarum actiones naturae abundanti professione solvunt;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:1)
Hymenaeus vero in praesentiali Naturae conspectu sese genibus arcuatis humilians, destinatae legationi sese fatebatur obnoxium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:2)
Natura, Dei gratia, mundanae civitatis prima vicaria procreatrix, Genio sibi alteri similem, eique per omnia serenatis fortunae blanditiis amicari.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:4)
[0476C] Quoniam similia dissimilium aspersione, et similium sociali habitudine gratulantur, in te velut in speculo Naturae radiante similitudine inveniendo me alteram, nodo dilectionis praecordialis astringor, aut in tuo profectu proficiens, aut in tuo defectu aequa lance deficiens, quare circularis debet esse dilectio, ut tu talione dilectionis respondeas.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:5)
Post haec, illa epistolam sigillari signaculo consignatam, in quo nomen imaginemque Naturae peritia artificialis exsculpserat, legato tradidit delegandam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:13)
Resumit Natura suam querulosam locutionem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 84:1)
Igitur Hymenaeo mysticae legationis mysteriis in dulgente, Natura aerumnosae conquestionis elegiacam orationem contexens, illorum recensebat injurias, quorum ingruente flagitio, suae reipublicae majestas, profundi detrimenti abundantem senserat laesionem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:1)
Inter quos, unum prae caeteris accuratius stimulis reprehensionis arguebat, qui prae aliis incurialius certabat dedecorare Naturam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:2)
Cum quaevis gratia nobilitatis blandiretur naturae, cum suis muneribus amicaretur prudentia, cumque magnanimitas erigeret, largitas erudiret, tamen, quia [0478B] universa massa modici fermenti asperitate laborabat, unius virtutis occidens, caeterarum virtutum orientem funditus nubilabat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:3)
Natura consolatur Largitatem et Prodigalitatem reprobat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 86:1)
Natura perpendens quid capitis demissio, quid lacrymarum figuraret emissio, ait:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:1)
Ille etiam qui excedentis prodigalitatis effluxu naturae donis abutitur, fortunae muneribus damno nimiae dilapidationis exuitur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:11)
Illi igitur qui suam naturam damno venundans, [0479B] te insultu nimiae rebellionis impugnat, mihi coequatae concussionis importunitate repugnat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION