라틴어 문장 검색

Nam et animam, id est hostiae nomen, posuit, et litare, quod significat sacrificio facto placasse numen.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 4:4)
Veranius enim in Pontificalibus quaes­tionibus docet eximias dictas hostias quae ad sacrificium destinatae eximantur e grege, vel quod eximia specie quasi offerendae numinibus eligantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 6:2)
Quae autem stetisset oblata, hanc volenti numini dari aestimabant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 8:2)
Docte ergo Virgilius dixit apud ea numina animam volucris remansisse quibus ad litandum data est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 4:4)
Urbes vero exercitusque sic devoventur iam numinibus evocatis, sed dictatores imperatoresque soli possunt devovere his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 9:2)
Hinc ergo est quod propter huiusmodi evocationem numinum discessionemque ait Virgilius:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 14:1)
Haec Sammonicus, qui turpitudinem convivii principis sui laudando notat, prodens venerationem qua piscis habebatur, ut a coronatis inferretur cum tibicinis cantu quasi quaedam non deliciarum sed numinis pompa.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 8:1)
At credo mea numina tandem Fessa iacent odiis aut exsaturata quievi.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 4:10)
sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis, Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem, Turbine fumantem piceo et candente favilla, Adtollitque globos flammarum et sidera lambit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 10:3)
et habentur in cultu maximo, praecipueque circa exigendum iuxta eos iusiurandum praesens et efficax numen ostenditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 19:2)
Illic invocato loci numine testatum faciebat esse iurator de quo iuraret.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 21:1)
Religiosus si adest, da illi referendi copiam, quibus observa­tionibus meruerit auxilia deorum, quantus illi cerimoniarum fructus, quia et hoc genus religionis existimant, numinum beneficia non tacere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 13:2)
adde quia volunt et amicos se numinibus aestimari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 13:3)
tibi numine ab omni Cedetur, iurique tuo natura relinquet, Quis deus esse velis, ubi regnum ponere mundi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:11)
Sed mihi iam numen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION