라틴어 문장 검색

Deinde considerans quod hi, qui cum pietate dormitionem acceperant, optimum haberent repositum gratiae donum:
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장45)
Cuius dignitatem reatus ipsi etiam qui detulere uiderunt;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:1)
quam uti alicuius sceleris ammixtione fuscarent, ob ambitum dignitatis sacrilegio me conscientiam polluisse mentiti sunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:2)
Et ego quidem bonis omnibus pulsus, dignitatibus exutus, existimatione foedatus ob beneficium supplicium tuli.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:14)
Quouis iudice de opum dignitatumque me cum possessione contende et si cuiusquam mortalium proprium quid horum esse monstraueris ego iam tua fuisse quae repetis sponte concedam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:6)
Praetereo — Libet enim praeterire communia — Sumptas in adulescentia negatas senibus dignitates;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:14)
Ille genus humanum terrenis omnibus praestare uoluit, uos dignitatem uestram infra infima quaeque detruditis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:8)
Ad haec, si ipsis dignitatibus ac potestatibus inesset aliquid naturalis ac proprii boni, numquam pessimis prouenirent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:1)
Ita cum pessimos plerumque dignitatibus fungi dubium non sit, illud etiam liquet natura sui bona non esse quae se pessimis haerere patiantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:4)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
itaque nec illae diuitiae nec illa potentia nec haec dignitas iure appellari potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:12)
Atqui haec sunt quae adipisci homines uolunt eaque de causa diuitias, dignitates, regna, gloriam uoluptatesque desiderant quod per haec sibi sufficientiam, reuerentiam, potentiam, celebritatem, laetitiam credunt esse uenturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:15)
Sed dignitates honorabilem reuerendumque cui prouenerint reddunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:1)
Uidesne quantum malis dedecus adiciant dignitates?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:6)
— Inest enim dignitas propria uirtuti, quam protinus in eos quibus fuerit adiuncta transfundit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION