라틴어 문장 검색

Nec me fugit Gellium scribere senatum decresse ut aedes Saturni fieret, eique rei L. Furium tribunum militum praefuisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 1:4)
atque inde proverbium ductum, deos laneos pedes habere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 5:4)
Sed apud nos Ianum omnibus praeesse ianuis nomen ostendit, quod est simile Θυραίῳ.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 7:1)
Tum ille eodem ductu orandi reliqua contexuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 1:4)
Hanc deam vitalibus humanis praeesse credunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 32:1)
et quia cordis beneficio, cuius dissimulatione brutus habebatur, idoneus emendationi publici status extitit, hanc deam quae vitalibus praeest templo sacravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 32:3)
º qui diebus praeerant, ne quid nundinis collecta universitas ob desiderium regis novaret, cavisse ut Nonae a nundinis segregarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 18:4)
Unde dies ille, quo abundare annum diximus, eorum est permissus arbitrio qui fastis praeerant, uti, cum vellent, intercalaretur, dummodo eum in medio Terminaliorum vel mensis intercalaris ita locarent, ut a suspecto die celebritatem averteret nundinarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 19:1)
Virtutem igitur solis quae divinationi curationique praeest Apollinem vocaverunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 5:1)
Virtus solis est quae fructibus, effectus eiusdem est qui frugibus praeest.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 6:1)
His ludis faciendis praesit is praetor qui ius populo plebique dabit summum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 28:3)
Nam Apollodorus in libris quibus titulus est περὶ θεῶν scribit quod Aesculapius divina­tionibus et auguriis praesit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 4:2)
Et, ut huic vocabulo diutius immoremur, Hyllus libro quem de dis conposuit ait Vitulam vocari deam quae laetitiae praeest.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 13:1)
Et ductus cornu stabit sacer hircus ad aras et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 8:4)
sed cum ductus sum in ludum saltatorium, plus medius fidius in eo ludo vidi pueris virginibusque quinquaginta, in his unum (quod me reipublicae maxime miseritum est) puerum bullatum, petitoris filium non minorem annis duodecim, cum crotalis saltare quam saltationem inpudicus servulus honeste saltare non posset.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 7:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION