라틴어 문장 검색

horum pedum nullus non orationem venit, sed quo quique sunt temporibus pleniores longisque syllabis magis stabiles, hoc graviorem faciunt orationem, breves celerem ac mobilem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 340:1)
sit hoc quoque aliquid fortasse momenti, quod et longis longiores et brevibus sunt breviores syllabae, ut, quamvis neque plus duobus temporibus neque uno minus habere videantur, ideoque metris omnes breves longaeque inter se ipsae sint pares, lateat tamen nescio quid quod supersit aut desit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 341:1)
veritas vero quia patitur aeque brevem esse vel longam vocalem, cum est sola, quam cum eam consonantes una pluresve praecedunt, certe dimensione pedum syllaba, quae est brevis, insequente alia vel longa vel brevi, quae tamen duas primas consonantes habeat, fit longa, ut agrestem tenui musam:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 342:1)
nec vero litteris syllabisque natura mutatur, sed refert, quae cum quaque optime . plurimum igitur auctoritatis, ut dixi, et ponderis habent longae, celeritatis breves;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 348:1)
retrorsum autem neque plus tribus, iique, si non ternas syllabas habebunt, repetendi erunt (absit enim poetica observatio), neque minus duobus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 351:5)
cum anapaestus et creticus, iambus quoque, qui est utroque syllaba minor (praecedet enim tres longas brevis), sed et spondeus iambo recte praeponitur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 355:4)
una syllaba, duabus, una.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 358:5)
contrarius quoque qui est, cludet, nisi si ultimam syllabam longam esse volumus, optimeque habebit ante se molosson:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 359:6)
nam synaloephe facit, ut duae ultimae syllabae pro una sonent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 366:4)
totus vero hic locus non ideo tractatur a nobis, ut oratio, quae ferri debet ac fluere, dimetiendis pedibus ac perpendendis syllabis consenescat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 369:1)
gravibus, sublimibus, ornatis longas magis syllabas convenire?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 388:1)
illa sublimia spatiosas clarasque voces habentia amant amplitudinem dactyli quoque ac paeanis, etiamsi maiore ex parte syllabis brevibus, temporibus tamen satis pleni.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 393:1)
aspera contra iambis maxime concitantur, non solum quod sunt e duabus modo syllabis eoque frequentiorem quasi pulsum habent, quae res lenitati contraria est, sed etiam quod omnibus pedibus insurgunt et e brevibus longas nituntur et crescunt, ideoque meliores choreis, qui ab longis breves cadunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 393:2)
nam si memoria suffragatur, tempus non defuit, nulla me velim syllaba effugiat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 140:1)
dilucida vero erit pronuntiatio prinum, si verba tota exierint, quorum pars devorari, pars destitui solet, plerisque extremes syllabas non perferentibus, dum priorum sono indulgent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 180:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION