라틴어 문장 검색

cuius voluntatem secuta adsumptaque nuptiis post obitum viri omnium bonorum eius facta compos, cum decederet, populum Romanum nuncupavit heredem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 14:2)
cumque minoris captivi redimi possent, maluit se res publica servis in tanta tempestate committere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 31:2)
Idem miratus in pica hanc quoque redemit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:2)
Heredis fletus sub persona risus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 11:6)
Piscinas autem quam refertas habuerint pretiosissimis piscibus Romani illi nobilissimi principes, Lucullus Philippus et Hortensius, quos Cicero piscinarios appellat, etiam illud indicium est, quod M. Varro in libro de agricultura refert M. Catonem qui post Uticae periit, cum heres testamento Luculli esset relictus, pisces de piscina eius quadraginta milibus vendidisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 6:1)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit. . . . .
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:3)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit, Itque reditque viam toties.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:1)
Sciatis nos intuitu Dei et pro salute anime nostre et omnium antecessorum et heredum nostrorum ad honorem Dei et exaltacionem sancte Ecclesie, et emendacionem regi nostri, per consilium venerabilium patrum nostrorum, Stephani Cantuariensis archiepsicopi, tocius Anglie primatis et sancte Romane ecclesie cardinalis, Henrici Dublinensis archiepiscopi, Willelmi Londoniensis, Petri Wintoniensis, Joscelini Bathoniensis et Glastoniensis, Hugonis Lincolniensis, Walteri Wygorniensis, Willelmi Coventriensis, et Benedicti Roffensis, episcoporum;
(Magna Carta 2:2)
1. In primis concessisse Deo et hac presenti carta nostra confirmasse, pro nobis et heredibus nostris in perpetuum quod Anglicana ecclesia libera sit, et habeat jura sua integra, et libertates suas illesas;
(Magna Carta 3:1)
quam et nos observabimus et ab heredibus nostris in perpetuum bona fide volumus observari.
(Magna Carta 3:5)
2. Si quis comitum vel baronum nostrorum, sive aliorum tenencium de nobis in capite per servicium militare, mortuus fuerit, et cum decesserit heres suus plene etatis fuerit et relevium debeat, habeat hereditatem suam per antiquum relevium;
(Magna Carta 4:1)
scilicet heres vel heredes comitis de baronia comitis integra per centum libras;
(Magna Carta 4:2)
heres vel heredes baronis de baronia per centum libras (sic);
(Magna Carta 4:3)
heres vel heredes militis de feodo militis integro per centum solidos ad plus;
(Magna Carta 4:4)
3. Si autem heres alicujus talium fuerit infra etatem et fuerit in custodia, cum ad etatem pervenerit, habeat hereditatem suam sine relevio et sine fine.
(Magna Carta 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION