도구

도구

라틴어 문장 검색

Quemadmodum folia per se virere non possunt, ramum desiderant, cui inhaereant, ex quo trahant sucum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 59:3)
Gravissimum iudicabis malum, aliquem ex his, quos amabis, amittere, cum interim hoc tam ineptum erit quam flere, quod arboribus amoenis et domum tuam ornantibus decidant folia.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 11:1)
Tot fecit genera foliorum:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 113 16:3)
idem habere se peius questus est, quod foliis rosae duplicatis incubuisset.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 133:2)
hinc verno platanus folio viret et Phoebo laurus carum nemus;
(세네카, 오이디푸스 6:30)
Non sic prata novo vere decentia aestatis calidae despoliat vapor, saevit solstitio cum medius dies et noctes brevibus praecipitant rotis languescunt folio et lilia pallido:
(세네카, 파이드라 11:12)
insultant foliis mitia languidis
(세네카, Thyestes 168:1)
ut Maeotica nix minio si certet Hibero, utque rosae puro lacte natant folia), nec de more comae per levia colla fluentes, non oculi, geminae, sidera nostra, faces, nec si qua Arabio lucet bombyce puella (non sum de nihilo blandus amator ego):
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 37)
non sic incerto mutantur flamine Syrtes, nec folia hiberno tam tremefacta Noto, quam cito feminea non constat foedus in ira, sive ea causa gravis sive ea causa levis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 920)
ac veluti folia arentis liquere corollas, quae passim calathis strata natare vides, sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, forsitan includet crastina fata dies.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1533)
non tam nocturna volucris funesta querela Attica Cecropiis obstrepit in foliis, nec tantum Niobe, bis sex ad busta superba, sollicito lacrimans defluit a Sipylo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 205)
hic, Anio Tiburne, fluis, Clitumnus ab Umbro tramite, et aeternum Marcius umor opus, Albanus lacus et foliis Nemorensis abundans, potaque Pollucis nympha salubris equo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2211)
mi folia ex hedera porrige, Bacche, tua, ut nostris tumefacta superbiat Vmbria libris, Vmbria Romani patria Callimachi!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 135)
seu te praeruptis porrecta in rupibus Alpis succinctos gelido libantem caespite somnos, anachoreta, tremit (quae quamquam frigora portet, conceptum Christi numquam domat illa calorem), qua nunc Helias, nunc te iubet ire Iohannes, nunc duo Macarii, nunc et Paphnutius heros, nunc Or, nunc Ammon, nunc Sarmata, nunc Hilarion, nunc vocat in tunica nudus te Antonius illa quam fecit palmae foliis manus alma magistri;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum30)
de cetero, quamquam et 1 extremus autumnus iam diem breviat et viatorum sollicitas aures foliis toto nemore labentibus crepulo fragore circumstrepit inque castellum, ad quod invitas, utpote Alpinis rupibus cinctum, sub vicinitate brumali difficilius escenditur,2 nos tamen deo praevio per tuorum montium latera confragosa venientes nec subiectas cautes nec superiectas nives expavescemus, quamvis iugorum profunda declivitas aggere cocleatim fracto saepe redeunda sit, quia, et si nulla sollemnitas, tu satis dignus es, ut est Tullianum illud, propter quem Thespiae visantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Elaphio suo salutem 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION