도구

도구

라틴어 문장 검색

Nempe inter uarias nutritur silua columnas,laudaturque domus longos quae prospicit agros.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1010)
Vilice siluarum et mihi me reddentis agelli,quem tu fastidis habitatum quinque focis etquinque bonos solitum Variam dimittere patres,certemus spinas animone ego fortius an tueuellas agro, et melior sit Horatius an res.
(호라티우스의 첫번째 편지, 141)
et tamen urgesiampridem non tacta ligonibus arua bouemquedisiunctum curas et strictis frondibus exples;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1412)
Adiecere bonae paulo plus artis Athenae,scilicet ut uellem curuo dinoscere rectumatque inter siluas Academi quaerere uerum.
(호라티우스의 두번째 편지, 226)
'in silvam non ligna feras insanius ac simagnas Graecorum malis inplere catervas.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장20)
velut silvis, ubi passimpalantis error certo de tramite pellit,ille sinistrorsum, hic dextrorsum abit, unus utrique error, sed variis inludit partibus:
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장33)
modus agri non ita magnus,hortus ubi et tecto vicinus iugis aquae fonset paulum silvae super his foret.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장2)
vis tu homines urbemque feris praeponere silvis?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장57)
me silva cavosquetutus ab insidiis tenui solabitur ervo."'
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장68)
"In ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae, catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 4:8)
optima silvarum interea pelagique vorabit rex horum, vacuisque toris cantum ipse iacebit nam de tot pulchris et latis orbibus et tam antiquis una comedunt patrimonia mensa, nullus iam parasitus erit.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I56)
Sed dum tota domus raeda componitur una, substitit ad veteres arcus madidamque Capenam, hic, ubi nocturnae Numa constituebat amicae, nunc sacri fontis nemus et delubra locantur Iudaeis, quorum cophinus faenumque supellex (omnis enim populo mercedem pendere iussa est arbor et eiectis mendicat silva Camenis). in vallem Egeriae descendimus et speluncas dissimiles veris, quanto praesentius esset numen aquis, viridi si margine clauderet undas herba, nec ingentium violarent marmora tofum.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III4)
Sed vatem egregium, cui non sit publica vena, qui nil expositum soleat deducere nec qui communi feriat carmen triviale moneta, hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum, anxietate carens animus facit, omnis acerbi inpatiens, cupidus silvarum aptusque bibendis fontibus Aonidum.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII17)
vultus gravis, horrida siccae silva comae, nullus tota nitor in cute, qualem Bruttia praestabat calidi tibi fascia visci, sed fruticante pilo neglecta et squalida crura.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX6)
mundi principio indulsit communis conditor illis tantum animas, nobis animum quoque, mutnus ut nos adfectus petere auxilium et praestare iuberet, dispersos trahere in populum, migrare vetusto de nemore et proavis habitatas linquere silvas, aedificare domos, laribus coniungere nostris tectum aliud, tutos vicino limine somnos ut collata daret fiducia, protegere armis lapsum aut ingenti nutantem vulnere civem, communi dare signa tuba, defendier isdem turribus atque una portarum clave teneri.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV55)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION