라틴어 문장 검색

voluptatem latitantem saepius ac tenebras captantem circa balinea ac sudatoria ac loca aedilem metuentia, mollem, enervem, mero atque unguento madentem, pallidam aut fucatam et medicamentis pollinctam.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 34:5)
Madent unguento cani et commessator senex nulli nimis luxuriosus, sed parum sanus uidetur.
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum: liber secundus, pater et filius luxuriosi.22)
ast illi caput sonuit, cerebro tecta disperso madent.
(세네카, Hercules Furens 14:34)
quid illa puerili madens harundo leto?
(세네카, Hercules Furens 17:48)
annum fugacem tradit Astraeae leo, at ille, iactans fervidam collo iubam, austrum madentem siccat et nimbos rapit.
(세네카, Hercules Oetaeus 1:41)
ipsa quiddam plus luce perit, totae pariter plangite gentes, quarum saevos ille tyrannos iussit Stygias penetrare domos populisque madens ponere ferrum.
(세네카, Hercules Oetaeus 27:23)
cur genae fletu madent?
(세네카, 옥타비아 10:17)
O lenta nimium militis nostri manus et ira patiens post nefas tantum mea, quod non cruor civilis accensas faces extinguit in nos, caede nec populi madet funerea Roma quae viros tales tulit.
(세네카, 옥타비아 12:19)
Et si odia servas, cur madent fletu genae?
(세네카, 파이드라 16:5)
sitiant cruorem, sentit introitus tuos
(세네카, Thyestes 106:1)
pallescit omnis arbor ac nudus sitit
(세네카, Thyestes 113:1)
cinis ipse nostrum sanguinem ac tumulus sitit,
(세네카, Troades 985:1)
largius effuso madeat tibi mensa Falerno, spumet et aurato mollius in calice.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 33b13)
parvaque iam magnis admoram fontibus ora (unde pater sitiens Ennius ante bibit, et cecinit Curios fratres et Horatia pila, regiaque Aemilia vecta tropaea rate, victricisque moras Fabii pugnamque sinistram Cannensem et versos ad pia vota deos, Hannibalemque Lares Romana sede fugantis, anseris et tutum voce fuisse Iovem), cum me Castalia speculans ex arbore Phoebus sic ait aurata nixus ad antra lyra:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 32)
urbi festus erat (dixere Parilia patres), hic primus coepit moenibus esse dies, annua pastorum conuiuia, lusus in urbe, cum pagana madent fercula diuitiis, cumque super raros faeni flammantis aceruos traicit immundos ebria turba pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 445)

SEARCH

MENU NAVIGATION