라틴어 문장 검색

Gaius Tacitus unus e maioribus tuis, Ulpianorum temporum consularis, sub verbis cuiuspiam Germanici ducis in historia sua rettulit dicens:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Polemio suo salutem 1:1)
quam parem nostris suisque liberis in posterum exopto, votis 2 in commune deposcens, ut sicut nos utramque familiam nostram praefectoriam nancti etiam patriciam divino favore reddidimus, ita ipsi quam suscipiunt patriciam faciant consularem.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Papianillae Suae salutem 4:2)
stat proxima cervix ponderis immensi damnosaque fila senectae exuit atque alios melior revirescit in annos, ergo alacres, quae signa colunt urbana, cohortes inque sinum quae saepe tuum fora turbida questum confugiunt, leges urbesque ubicumque togatae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici7)
Idaeos totidem putes ministros, orbem, qua melior severiorque est, et gentes alis insimul togatas, et cum tot populos, beate, pascas, hunc Annona diem superba nescit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres13)
paventis amici, haud umquam tales aspexit Romulus annos Dardaniusque senex medii bellare togata strage fori.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii40)
deus Christianorum ὀνοκοίτησ.1 Is erat auribus asininis, altero pede ungulatus, librum gestans et togatus.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 12:2)
libertatis autem originem inde magis quia annuum imperium consulare factum est quam quod deminutum quicquam sit ex regia potestate, numeres.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 8:1)
Lucretius consul, qui magno natu non sufficientibus iam viribus ad consularia munera obeunda intra paucos dies moritur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 81:2)
consulares legere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 191:3)
eo magis adducor ut credam Largium, qui consularis erat, potius quam M'. Valerium Marci filium Volesi nepotem, qui nondum consul fuerat, moderatorem et magistrum consulibus appositum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 192:1)
quin, si maxime ex ea familia legi dictatorem vellent, patrem multo potius M. Valerium spectatae virtutis et consularem virum legissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 193:1)
Appius, vehementis ingenii vir, imperio consulari rem agendam censebat:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 254:1)
non esse tamen desertam omnino rem publicam neque proiectum consulare imperium, se unum et suae et patrum maiestatis vindicem fore.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 289:1)
adeo tumultuose excepta est clamoribus undique et indignatione patrum, si, quod imperio consulari exsequendum esset, invidiam eius consules ad senatum reicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 294:2)
praeceptis Appi moniti patres et universi comiter ac benigne tribunos appellare, et consulares, ut cuique eorum privatim aliquid iuris adversus singulos erat, partim gratia partim auctoritate obtinuere ut tribuniciae potestatis vires salubres vellent rei publicae esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 484:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION