도구

도구

라틴어 문장 검색

sed et uestimenta omnia, quibus indutum erat, non solum intemerata, uerum etiam prisca nouitate et claritudine miranda parebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVIII [XXX]. 1:4)
hi novitate etiam rei moti, ut regem Romanum contionantem audirent proximi constitere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 296:3)
Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 369:1)
convenere extemplo, alii iam ante ad hoc praeparati, alii metu ne non venisse fraudi esset, novitate ac miraculo attoniti et iam de Servio actum rati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 482:1)
ad haec in novitatem generis originisque qua falsa, qua vera iacere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 496:3)
postero die dispositis praesidiis cum in forum descendisset conversaque in eum plebs novitate rei ac miraculo esset, et Maeliani atque ipse dux eorum in se intentam vim tanti imperii cernerent, expertes consiliorum regni qui tumultus, quod bellum repens aut dictatoriam maiestatem aut Quinctium post octogesimum annum rectorem rei publicae quaesisset rogitarent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 155:1)
referre in tanto rege piget superbam mutationem vestis et desideratas humi iacentium adulationes, etiam victis Macedonibus graves, nedum victoribus, et foeda supplicia et inter vinum et epulas caedes amicorum et vanitatem ementiendae stirpis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 258:1)
hic mos, quem per omnem vitam servabat, seu consulto seu temere volgatae opinioni fidem apud quosdam fecit stirpis eum divinae virum esse, rettulitque famam in Alexandro Magno prius volgatam, et vanitate et fabula parem, anguis immanis concubitu conceptum, et in cubiculo matris eius visam persaepe prodigii eius speciem interventuque hominum evolutam repente atque ex oculis elapsam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 269:1)
Quinctius cum institisset cedentibus, repente quia erigentes hastas Macedonas conspexerat, quidnam pararent incertus, paulisper novitate rei constituit signa;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 110:1)
sed et suscensebat non immerito Aetolis ob insatiabilem aviditatem praedae et arrogantiam eorum, victoriae gloriam in se rapientium, quae vanitate sua omnium aures offendebat, et Philippo sublato, fractis opibus Macedonici regni Aetolos habendos Graeciae dominos cernebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 126:1)
horum aedilium ludos Romanos primum senatus a populo secretus spectavit praebuitque sermones, sicut omnis novitas solet, aliis tandem, quod multo ante debuerit, tributum existimantibus amplissimo ordini, aliis demptum ex dignitate populi, quicquid maiestati patrum adiectum esset, interpretantibus et omnia discrimina talia, quibus ordines discernerentur, et concordiae et libertatis aequae minuendae esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 610:1)
et ea vanitas promissorum non apud Philippum modo sed etiam apud Amynandrum valuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 557:1)
male crediderunt et Antiochus Aetolis et Aetoli regiae vanitati:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 581:1)
ubi dum opperitur Amynandrum atque Aetolos, Philippum Megalopolitanum cum duobus milibus hominum ad legenda ossa Macedonum circa Cynoscephalas, ubi debellatum erat cum Philippo, misit, sive ab ipso, quaerente sibi commendationem ad Macedonum gentem et invidiam regi, quod insepultos milites reliquisset, monitus, sive ab insita regibus vanitate ad consilium specie amplum, re inane animo adiecto.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 95:1)
Acilius consul ab Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit ut saltem, experti regiam vanitatem, resipiscerent traditaque Heraclea cogitarent de petenda ab senatu seu furoris sui seu erroris venia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 266:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION