도구

도구

라틴어 문장 검색

"Benedic, anima mea, dominum et ne obliviscaris omnes retributiones eius, qui propitiatur cunctis iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas et redimit ex corruptione vitam tuam."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 12:5)
"Et audes nuptiis detrahere, quae a domino benedictae sunt?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 13:2)
6 nunc benedicuntur pauperes et Lazarus diviti praefertur in purpura;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:10)
"caritas non zelatur, non agit perperam, non inflatur, omnia sustinet, omnia credit, omnia sperat, omnia patitur;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 19:9)
69. Dum recte rebus uti possumus, ad agnoscendum vocamur cetera viventia coram Deo sua ex natura valere atque “ea, sua mera exsistentia, Illi benedicunt Illumque glorificant”, cum “laetetur Dominus in operibus suis” (Ps 104,31).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:1)
Manus quae benedicit est instrumentum Dei amoris et manifestatio Iesu Christi propinquitatis qui venit ad nos comitandos in vitae itinere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:4)
O coniunx, laudanda et benedicta es, quia liberasti hunc hominem a morte.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 14. Quinti sapientis secunda historia: Gladius 1:39)
Benedicitur 1 spiritus sanctus et pater dei omnipotentis, quod tu, pater patrum et episcopus episcoporum et alter saeculi tui Iacobus, de quadam specula caritatis nec de inferiore Hierusalem tota ecclesiae dei nostri membra superinspicis, dignus qui omnes consoleris infirmos quique merito ab omnibus consularis, et quid nunc ego dignum dignationi huic, putris et fetida reatu terra, respondeam?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Lupo salutem 1:1)
Cui omnes benedicunt, possidet populi bona.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 112)
Zelari autem hominibus vitiosum est.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 8)
deus etiam cum causa maledicere non sinit, qui maledicentes benedici praecipit.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:17)
aqua benedicta fiat, in eisdem fanis aspergatur, altaria construantur, reliquiae ponantur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXX. 1:6)
Cui merito poterat illud, quod benedicens filium patriarcha in personam Saulis dicebat, aptari:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXIV.5)
Denique fertur, quia tempore quodam, cum die sancto paschae cum praefato episcopo consedisset ad prandium, positusque esset in mensa coram eo discus argenteus regalibus epulis refertus, et iamiamque essent manus ad panem benedicendum missuri, intrasse subito ministrum ipsius, cui suscipiendorum inopum erat cura delegata, et indicasse regi, quia multitudo pauperum undecumque adueniens maxima per plateas sederet, postulans aliquid elimosynae a rege.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VI.6)
Tum benedixi aquam, et astulam roboris praefati inmittens obtuli egro potandum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIII. 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION