도구

도구

라틴어 문장 검색

Quis scit spiritus filiorum hominum si ascendat sursum, et spiritus pecoris descendat deorsum in terra?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:14)
quod nomen ejus, aut quod nomen filii ejus?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:43)
Cujus et Filius ipse Dei in Evangelio aequalem sibi et Patri dignitatem ascribens dicit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:5)
) Sed et cum Veritas ipsa perhibet, peccatum in Spiritum non esse remissibile, cum peccatum in Patrem vel in Filium remissibile dicat (Matth.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:28)
Intelligant igitur, ut dictum est, hoc Verbum Deum, id est Filium Dei, non transitorium verbum, non audibile, sed intellectuale, hoc est ipsam rationem sive sapientiam coaeternam Deo, quam dici convenit omnisapientiam sicut et dicimus omnipotentiam, unde et scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 28:3)
Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine ejus (Joan.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 28:7)
Si enim verus Dei Filius est, suscipiet illum et liberabit de manu contrariorum (Sap. II, 18).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 28:10)
Neque enim ideo astruendum est eos Incarnationem Domini futuram non exspectasse, aut non credidisse, quia hoc in scripturis eorum minime reperitur, cum nec fortasse in omnibus eorum prophetarum scriptis ipsa satis sit expressa, divino id disponente consilio, ut non quibuslibet, aut per quoslibet tantum revelaretur arcanum, cum etiam provida dispensatione septuaginta Interpretes in multis Scripturarum locis quas transferebant scriptum Dei Filium reperientes, hoc penitus praeterisse ac reticuisse dicuntur, ne scandalum scilicet infidelibus auditoribus magis commoverent quam fidem astruerent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 31:7)
Filius benedicti Dei atque bonae voluntatis, cujus nomen non potest humano ore narrari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:9)
II, 9), sed incomprehensibiliter, inenarrabiliter ante omne tempus et saecula, unigenitum ex his quae ingenita in se erant procreavit, omne quod Deus est per charitatem atque virtutem, nativitati ejus impartiens, ac sic ingenito, perfecto, aeternoque Patri, unigenitus, et perfectus, et aeternus est Filius.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:10)
Ad id quod agit secundum nativitatem sibi Pater auctor est. Rursus idem in XII, de non nato Deo Patre, et nato ab eo Filio loquens ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:15)
Deus Pater Deum Filium generavit, in quo ipse videtur qui nil ab eo distaret ut magnitudini suae congruus responderet affectus. Item:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:30)
Simillimum itaque Filium suum creans addidit, ex se quasi alterum se. Idem in eodem:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:31)
In Ecclesiastico etiam ipsa Dei sapientia quae Filius ejus dicitur, tam ab ipso creata quam genita commemoratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:1)
Quid etiam cum secundum a Patre Filium dixerit, a verbis quoque sanctorum alienus non existit?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 36:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION