라틴어 문장 검색

Et si ceteros Ytalos in presens miseria dolore confecit et rubore confudit, erubescendum esse vobis dolendumque quis dubitet, qui tam insolite sui vel Solis eclipsis causa fuistis? 24.
(단테 알리기에리, Epistolae 82:4)
Tu quoque, transtiberine sectator factionis alterius, ut ira defuncti Antistitis in te velut ramus insitionis in trunco non suo frondesceret, quasi triumphatam Carthaginem nondum exueras, illustrium Scipionum patrie potuisti hunc animum sine ulla tui iudicii contradictione preferre.
(단테 알리기에리, Epistolae 82:7)
1. In litteris vestris et reverentia debita et affectione receptis, quam repatriatio mea cure sit vobis et animo, grata mente ac diligenti animadversione concepi;
(단테 알리기에리, Epistolae 85:1)
Quo factum est, ut ex auditu solo cum quadam animi subiectione benevolus prius exstiterim;
(단테 알리기에리, Epistolae 91:6)
si ad moralem sensum, significatur nobis conversio anime de luctu et miseria peccati ad statum gratie;
(단테 알리기에리, Epistolae 97:8)
si ad anagogicum, significatur exitus anime sancte ab huius corruptionis servitute ad eterne glorie libertatem. 22.
(단테 알리기에리, Epistolae 97:9)
Rhetores enim concessere prelibare dicenda, ut animum comparent auditoris.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:4)
legant Augustinum in libro De Quantitate Anime, et non invidebunt. 81.
(단테 알리기에리, Epistolae 122:12)
O felix hominum genus si vestros animos amor, quo celum regitur, regat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 9:9)
Et hinc etiam patere potest quod substantie intellectuales, quarum sunt inmutabiles voluntates, necnon anime separate bene hinc abeuntes, libertatem arbitrii ob inmutabilitatem voluntatis non amictunt, sed perfectissime atque potissime hoc retinent. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:16)
Propter quod derisive, non sine dolore quodam, cum illo clamare possum pro populo glorioso, pro Cesare, qui pro Principe celi clamabat:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:9)
nobilitas animi sola est atque unica virtus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:12)
Hoc autem fit cum de libero assensu partium, non odio, non amore, sed solo zelo iustitie, per virium tam animi quam corporis mutuam collisionem divinum iudicium postulatur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:6)
Et iudex ordinarius esse non poterat nisi supra totum humanum genus iurisdictionem habens, cum totum humanum genus in carne illa Cristi portantis dolores nostros, ut ait Propheta, puniretur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:17)
Sed quia preferire non possumus quin transeamus per illam, quanquam rubor ad ora consurgat animusque refugiat, percurremus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 41:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION