라틴어 문장 검색

Cum uero restitutus esset in regnum Coinualch, uenit in prouinciam de Hibernia pontifex quidam nomine Agilberctus, natione quidem Gallus, sed tunc legendarum gratia scripturarum in Hibernia non paruo tempore demoratus, coniunxitque se regi, sponte ministerium praedicandi assumens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:1)
ita iam sua sponte aegris animis legati ab regibus superveniunt sine mentione reditus bona tantum repetentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 30:1)
eundem populum ab iisdem Etruscis obsideri quorum saepe exercitus fuderit, - itaque magno audacique aliquo facinore eam indignitatem vindicandam ratus, primo sua sponte penetrare in hostium castra constituit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 124:1)
redibatque non sua sponte plebi mos detractandi militiam, sed Sp.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 470:2)
cetera sua sponte fata et deos gesturos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 491:3)
in quae haud magno certamine impetu facto, dum praedae magis quam pugnae memores tererent tempus, triarii Romani, qui primam inruptionem sustinere non potuerant, missis ad consules nuntiis quo loco res essent, conglobati ad praetorium redeunt et sua sponte ipsi proelium renovant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 522:1)
si adhortator operis adesset, omnes sua sponte motam remittere industriam;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 644:4)
se tamen, utcumque sit, etiam nunc paenitere sua sponte Aequos quam pati hostilia malle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 14:2)
compulsis deinde in oppida Aequis ea multitudo dilapsa cum Antium redisset, sua sponte iam infidos colonos Romanis abalienavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 39:1)
quia occidione prope occisos Volscos et Aequos movere sua sponte arma posse iam fides abierit, novos hostes quaeri;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 119:1)
et qui ante Latinos ne pro se quidem ipsis, cum in finibus hostem haberent, attingere arma passi sumus, nunc, nisi Latini sua sponte arma sumpsissent, capti et deleti eramus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 215:1)
ad id quod sua sponte satis conlectum animorum erat indignitate etiam Romani accendebantur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 686:1)
- sed quia maluerit collegas sua sponte cedere auctoritati senatus quam tribuniciam potestatem adversus se implorari paterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 626:2)
namque Galli seu vestigio notato humano, qua nuntius a Veiis pervenerat, seu sua sponte animadverso ad Carmentis saxo ascensu aequo, nocte sublustri cum primo inermem qui temptaret viam praemisissent, tradentes inde arma ubi quid iniqui esset, alterni innixi sublevantesque in vicem et trahentes alii alios, prout postularet locus, tanto silentio in summum evasere ut non custodes solum fallerent, sed ne canes quidem, sollicitum animal ad nocturnos strepitus, excitarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 501:1)
ad consules maestos, ne advocantes quidem in consilium, quando nec consilio nec auxilio locus esset, sua sponte legati ac tribuni conveniunt, militesque ad praetorium versi , quam vix di immortales ferre poterant, ab ducibus exposcunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION