도구

도구

라틴어 문장 검색

id quoniam mors eximit, esseque prohibet illum cui possint incommoda conciliari, scire licet nobis nihil esse in morte timendum nec miserum fieri qui non est posse, neque hilum differre an nullo fuerit iam tempore natus, mortalem vitam mors cum inmortalis ademit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:11)
misero misere' aiunt 'omnia ademit una dies infesta tibi tot praemia vitae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:3)
nam licet aeternum per nos sic esse soporem, nec desiderium nostri nos adficit ullum, et tamen haud quaquam nostros tunc illa per artus longe ab sensiferis primordia motibus errant, cum correptus homo ex somno se colligit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:14)
ille quoque ipse, viam qui quondam per mare magnum stravit iterque dedit legionibus ire per altum ac pedibus salsas docuit super ire lucunas et contempsit equis insultans murmura ponti, lumine adempto animam moribundo corpore fudit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:4)
aere solum terrae tractabant, aereque belli miscebant fluctus et vulnera vasta serebant et pecus atque agros adimebant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:5)
Et heus tu hisne tam doctis viris, quorum M. Cicero et Varro imitatores se gloriantur, adimere vis in verborum comitiis ius suffragandi, et tamquam sexagenarios maiores de ponte deicies?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 10:1)
hac animas ille evocat Orco Pallentes, alias sub Tartara tristia mittit, Dat somnos adimitque et lumina morte resignat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 11:5)
Si vero et qui mensa fruitur copiosa hoc vitium saepe non sentit, et qui se uno cibo afficit saepe sustinet quod accusas, cur hoc varietati et non modo edacitati adsignas?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 22:2)
Sed videmus, inquies, tormentis affici quibus sectantur ossa, torqueri homines et dolore dentium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 13:1)
Hinc est quod et vigiliis aetas gravior afficitur, quia somnus, qui maxime ex humore contingit, de naturali nascitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 9:1)
Sed me nec sanguis, nec tantum vulnera nostri Adfecere senis, quantum gestata per urbem Ora ducis, quae transfixo sublimia pilo Vidimus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 2:16)
Riserunt homines, sed ipse divom Offensus genitor, trinoctiali Adfecit domicenio clientem.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXVII2)
post mihi non simili poena commissa luetis aut 'non simili poena', id est non ea qua Troianos adfecistis, aut certe 'mihi non simili', id est vehementer irato.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1361)
sic Terentius ut metum in quo nunc est adimam atque expleam animum gaudio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 72035)
non digna ferentis indigno luctu affecti.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1441)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION