라틴어 문장 검색

cum obviam filius progrederetur lictoresque verecundia maiestatis eius taciti anteirent, praeter undecim fasces equo praevectus senex, ut consul animadvertere proximum lictorem iussit et is ut descenderet ex equo inclamavit, tum demum desiliens experiri inquit volui, fili, satin' scires consulem te esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 567:1)
et Acarnanas, quos aegre ferrent Aetoli a corpore suo diremptos, restituturum se in antiquam formulam iurisque ac dicionis eorum;- haec dicta promissaque a Romano imperatore Scopas, qui tum praetor gentis erat, et Dorimachus, princeps Aetolorum, adfirmaverunt auctoritate sua, minore cum verecundia et maiore cum fide vim maiestatemque populi Romani extollentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 339:1)
et antequam obsiderem Syracusas, nunc legatis mittendis, nunc ad conloquium eundo temptavi pacem, et posteaquam neque legatos violandi verecundia erat, nec mihi ipsi congresso ad portas cum principibus responsum dabatur, multis terra marique exhaustis laboribus tandem vi atque armis Syracusas cepi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 443:1)
aemulationem profecto atque odium esse, et id crimen adferri quod, quia testem habere non posset, liberius fingenti esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 530:1)
iuvenis inquit iuvenem appello, quo minor sit inter nos huius sermonis verecundia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 704:1)
fuit sponsa tua apud me eadem qua apud soceros tuos parentisque suos verecundia;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 706:1)
eas quoque ipsas quae officio decesserint, si legati circa eas colonias mittantur qui castigent, non qui precentur, verecundiam imperii habituras esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 150:2)
Indibilis pro utroque locutus haudquaquam ut barbarus stolide incauteve, sed potius cum verecundia ac gravitate, propiorque excusanti transitionem ut necessariam quam glorianti eam velut primam occasionem raptam;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 275:1)
si modice se reciperent, clamitans, tamen vincente metu verecundiam, cum proximus quisque hostem caderet, terga extemplo data, atque in fugam sese omnes effuderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 230:1)
nam alii missi ab regulis sunt ad specimen insitae genti virtutis ostendendum, alii ipsi professi se pugnaturos in gratiam ducis, alios aemulatio et certamen, ut provocarent provocative haud abnuerent traxit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 319:1)
quae enim mihi aemulatio cum eo esse potest qui ne filio quidem meo aequalis sit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 597:2)
nedum ego perfunctus honoribus certamina mihi atque aemulationem cum adulescente florentissimo proponam:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 600:1)
nunc illos aemulatio inter se et omnes causae certaminum acuunt, quia procul externus metus est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 631:1)
ceterum, quem ad modum superbe et violenter me faterer facere, si, priusquam in Africam traiecissem, te tua voluntate cedentem Italia et inposito in naves exercitu ipsum venientem ad pacem petendam aspernarer, sic nunc, cum prope manu conserta restitantem ac tergiversantem in Africam adtraxerim, nulla sum tibi verecundia obstrictus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 419:1)
cum se frequenti concilio intulissent, primo murmur ac fremitus admirantium, silentium mox a verecundia simul pristinae dignitatis ac misericordia praesentis fortunae ortum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 196:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION