라틴어 문장 검색

Qui exigua corporis declinatione evitato ictu in vanum manum barbari lapsam amputat gladio, denuntiato in illum diem periculo, ut arbitrabatur ipse, defunctus.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 6장 20:4)
Polypercon haud dubie in eo consilio positam victoriam arbitrabatur.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 13장 9:2)
"plerique adsunt, quos facilius, quae dicam, pereepturos arbitror, si eadem lingua fuero usus, qua tu egisti, non ob aliud, credo, quam ut oratio tua intellegi posset a pluribus."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 9장 27:4)
ne inferri nefas arbitrentur victi, matrimonii iure velle iungi.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 4장 29:2)
Sed ab Anaxarcho philosophe edoctus contemptis Chaldaeorum monitis, quorum disciplinam inanem aut supervacuam arbitrabatur, urbem intrat.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:84)
Utrumque agmen mutua salutatione facta coit in perpetuum, ut arbitrabantur, concordia et pace firmata.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 8장 23:2)
hunc habet morbum neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 395)
Miro namque Dei iudicio quandoque agi credendum est, ut unde digna supplicia impius declinare arbitratur, inde in ea gravius precipitetur;
(단테 알리기에리, Epistolae 39:10)
Omnino vos tremere arbitror vigilantes, quanquam spem simuletis in facie verboque mendaci, atque in somniis expergisci plerunque, sive pavescentes infusa presagia, sive diurna consila recolentes. 25.
(단테 알리기에리, Epistolae 42:3)
11. Sed quid tam sera moretur segnities admiramur, quando iamdudum in valle victor Eridani non secus Tusciam derelinquis, pretermittis et negligis, quam si iura tutanda Imperii circumscribi Ligurum finibus arbitreris;
(단테 알리기에리, Epistolae 48:1)
Huius quidem preconium, facta modernorum exsuperans, tanquam veri existentia latius, arbitrabar aliquando superfluum. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 91:2)
et quemadmodum solem pedalis magnitudinis arbitratur, sic et circa mores vana credulitate decipitur.
(단테 알리기에리, Epistolae 92:9)
esse autem finem huius civilitatis et illius, et non esse unum omnium finem arbitrari stultum est.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 2:18)
Admirabar equidem aliquando romanum populum in orbe terrarum sine ulla resistentia fuisse prefectum, cum, tantum superficialiter intuens, illum nullo iure sed armorum tantummodo violentia obtinuisse arbitrabar. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:6)
Et si Deus adest, nonne nefas est arbitrari iustitiam succumbere posse, quam ipse in tantum diligit, quantum superius prenotatur?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION