라틴어 문장 검색

"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)
Gozolas natione Iudaeus, cliens culminis tui, cuius mihi quoque esset persona cordi, si non esset secta despectui, defert litteras meas, quas granditer anxius exaravi, oppidum siquidem nostrum quasi quandam sui limitis obicem circumfusarum nobis gentium arma terrificant.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Felici suo salutem 1:1)
Cum primum aestas decessit autumno et Arvernorum timor potuit aliquantisper ratione temporis temperari, Viennam veni, ubi Thaumastum, germanum tuum, quem pro iure vel sanguinis vel aetatis reverenda 1 familiaritate complector, maestissimum inveni, qui quamquam recenti caelibatu granditer afficiebatur, pro te tamen parum minus anxius erat:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Apollinari suo Salutem. 1:1)
Post Saturninum volo plectra cantent, quos patronorum reliquos probavi anxio duros mihi per labores auxiliatos, Singulos quos nunc pia nuncupatim non valent versu cohibere verba;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Firmino suo salutem. 3:22)
"quidve anxia mandem, cui vix flere vacat?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:127)
hic victo risit Thetis anxia vultu, nox trahit in somnos, saxo conlabitur ingens Centaurus blandusque umeris se innectit Achilles, quamquam ibi fida parens, adsuetaque pectora mavult.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권86)
qualis vicino volucris iam sedula partu iamque timens, qua fronde domum suspendat inanem, providet hic ventos, hic anxia cogitat angues, hic homines:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권93)
mox igne genas et sanguine torquens nec socios nec castra videt, sed caecus et absens nunc superum magnos deprendit in aethere coetus, nunc sagas adfatur aves, nunc dura sororum licia, turiferas modo consulit anxius aras flammarumque apicem rapit et caligine sacra pascitur, exsiliunt crines rigidisque laborat vitta comis, nec colla loco nec in ordine gressus, tandem fessa tremens longis mugitibus ora solvit, et oppositum vox eluctata furorem est:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권208)
ipsa manu nuptam genetrix Aeneia duxit lumina demissam et dulci probitate rubentem, ipsa toros et sacra parat cinctuque Latino dissimulata deam crinem vultusque genasque temperat atque nova gestit minor ire marita.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam4)
"ex illo quantos iuvenis premat anxius ignes, testis ego attonitus, quantum me nocte dieque urgentem ferat, haud ulli vehementior umquam incubui, genetrix, iterataque vulnera fodi."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam36)
nos anxia plebes, nos miseri, quibus unde dies suprema, quis aevi exitus, incertum, quibus instet fulmen ab astris, quae nubes fatale sonet, nil flecteris istis?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus99)
date serta per aras festaque pallentes hilarent altaria lucos, felix, haec, nimium felix plorataque nato umbra venit, longe Furiarum sibila, longe tergeminus custos, penitus via longa patescat manibus egregiis, eat horrendumque silentis accedat domini solium gratesque supremas perferat et totidem iuveni roget anxius annos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum9)
haud ulli puerum mollire potestas credita, sed tacita iuvenis Phoebeius arte leniter haud ullo concussum vulnere corpus de sexu transire iubet, tamen anxia curis mordetur puerique timet Cytherea dolores, nondum pulchra ducis clementia coeperat ortu intactos servare mares;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 37)
Quid mihi maesta dic, sociis quid noctibus, uxor, anxia pervigil!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 1)
tenor idem animo moresque modesti fortuna crescente manent, fovet anxia curas coniugis hortaturque simul flectitque labores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam43)

SEARCH

MENU NAVIGATION