라틴어 문장 검색

mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)
quam pudet hoc illis persuasum talibus, ut se Romanasque acies censerent Martis amore posse regi, dum se Paphiae male blandus adulter venditat Aeneadasque suos successibus auget!
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권92)
hunc videas lascivas praepete cursu venantem tunicas, avium quoque versicolorum indumenta novis texentem plumea telis, illum pigmentis redolentibus et peregrino pulvere femineas spargentem turpiter auras, omnia luxus habet nostrae vegetamina vitae, sensibus in quinque statuens quae condidit auctor, auribus atque oculis, tum naribus atque palato quaeritur infectus vitiosis artibus usus;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 180)
ipse etiam toto pollet qui corpore tactus palpamen tenerum blandis ex fotibus ambit, pro dolor!
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 181)
caput inserit ille trilingue coniugis in fauces atque oscula fervidus intrat, insinuans oris coitu genitale venenum, nupta voluptatis vi saucia mordicus haustum frangit amatoris blanda inter foedera guttur, infusasque bibit caro pereunte salivas.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1147)
"blande et quiete efflagito quod sponte obire debeas."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.21)
ac verba primum mollia suadendo blande effuderat, captator ut vitulum lupus rapturus adludit prius.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.4)
hinc aurata sonent in arce tecta, blandum litoris extet inde murmur, et carmen freta feriata pangant.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Beatissimorum Martyrum Fructuosi Episcopi Ecclesiae Tarraconensis, et Augurii et Eulogii Diaconorum.72)
"tum quod Dianam molle succinctam vident, venantis arcum pertimescunt virginis;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1111)
vix haec ille, duo cogunt animalia freni ignara insueto subdere colla iugo, non stabulis blandive manu palpata magistri imperiumque equitis ante subacta pati, sed campestre vago nuper pecus e grege captum, quod pavor indomito corde ferinus agit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.27)
aiunt iugali vix habilem toro primis in annis forte puellulam Christo calentem fortiter inpiis iussis renisam, quo minus idolis addicta sacram desereret fidem, temptata multis nam prius artibus, nunc ore blandi iudicis inlice, nunc saevientis carnificis minis, stabat feroci robore pertinax corpusque duris excruciatibus ultro offerebat non renuens mori.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis5)
"si paenitet, haud nocet error, paenituit Ionatham ieiunia sobria dulci conviolasse favo sceptri mellisque sapore heu male gustato, regni dum blanda voluptas oblectat iuvenem iurataque sacra resolvit."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1103)
Quod plerique omnes faciunt adolescentuli, Ut animum ad aliquod studium adiungant, aut equos Alere aut canes ad venandum, aut ad philosophos:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 148)
Ac tu ecastor morem antiquum atque ingenium obtines, Ut unus omnium homo te vivat nusquam quisquam blandior.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 460)
Hunc Phoenissa tenet Dido blandisque moratur vocibus;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 37:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION