라틴어 문장 검색

Finis adest operis, mercedem posco laboris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 40:2)
Putaverunt enim solito eos more percussos cedere; qui fugam simulaverunt, ut abstraherent eos de civitate et quasi fugientes ad supradictas semitas perducerent.
(불가타 성경, 판관기, 20장32)
" Ne vaticinemini! ". " Vaticinentur, non vaticinentur de his, non cedet confusio! ".
(불가타 성경, 미카서, 2장6)
Cuius hereditatem cum deinceps Epicureum uulgus ac Stoicum ceterique pro sua quisque parte raptum ire molirentur meque reclamantem renitentemque uelut in partem praedae traherent, uestem quam meis texueram manibus disciderunt abreptisque ab ea panniculis totam me sibi cessisse credentes abiere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:10)
Ascende si placet, sed ea lege, ne uti cum ludicri mei ratio poscet descendere iniuriam putes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:21)
Atqui hoc uobis in contrarium cedit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:3)
nam si haec hians semper atque aliquid poscens opibus expletur, maneat necesse est quae possit expleri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:35)
Danti supplicabis et qui praeire ceteros honore cupis poscendi humilitate uilesces.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:7)
Quae uero liquentia ut aer atque aqua facile quidem diuidentibus cedunt, sed cito in ea rursus a quibus sunt abscisa relabuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:16)
Cedat inscitiae nubilus error,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 21:1)
Uicibus cedant humida siccis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 21:1)
Hac itaque ratione multiplices cognitiones diuersis ac differentibus cessere substantiis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:2)
Sensus enim solus cunctis aliis cognitionibus destitutus immobilibus animantibus cessit, quales sunt conchae maris quaeque alia saxis haerentia nutriuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:3)
Si igitur uti rationis participes sumus ita diuinae iudicium mentis habere possemus, sicut imaginationem sensumque rationi cedere oportere iudicauimus sic diuinae sese menti humanam summittere rationem iustissimum censeremus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:11)
qui equites Iuliani pauci multitudine hostium defessi equis convulneratis paulatim cedere, hostis magis magisque instare.
(카이사르, 아프리카 전기 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION