라틴어 문장 검색

Multaque, ut excuteret diros, si posset, amores, addidit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 44:7)
Protinus excussit pando venabula rostro sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem trux aper insequitur totosque sub inguine dentes abdidit et fulva moribundum stravit harena.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 67:2)
namque male haerentem et nimia levitate caducum excutiunt idem, qui praestant nomina, venti."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 68:12)
Caeli quoque nubila vexant excutiuntque feri rutilos concursibus ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 51:13)
Quo simul intravit manibusque obstantia virgo somnia dimovit, vestis fulgore reluxit sacra domus, tardaque deus gravitate iacentes vix oculos tollens iterumque iterumque relabens summaque percutiens nutanti pectora mento, excussit tandem sibi se;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 69:1)
Voce sua specieque viri turbata soporem excutit et primo, si sit, circumspicit, illic, qui modo visus erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 74:4)
Excutit hoc heros rursusque trementia forti tela manu torsit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 13:2)
Saucius hirsutis avidum de crinibus ignem excutit inque umeros limen tellure revulsum tollit, onus plaustri, quod ne permittat in hostem, ipsa facit gravitas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 31:4)
Sic tibi nil vernum nascentia frigus adurat poma nec excutiant rapidi florentia venti!'
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 86:7)
Excutior curru, lorisque tenentibus artus viscera viva trahi nervosque in stipe teneri, membra rapi partim, partim reprensa relinqui, ossa gravem dare fracta sonum fessamque videres exhalari animam nullasque in corpore partes, noscere quas posses;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:13)
nec procul a stabulis audet discedere, siqua excussa est avidi dentibus agna lupi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 143)
non ea te moles Romani nominis urguet, inque tuis umeris tam leve fertur onus, lusibus ut possis advertere numen ineptis, excutiasque oculis otia nostra tuis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 191)
182. Provisa impactio ambitalis consiliorum ergolabicorum et inceptorum sinceros politicos et per dialogum excussos processus requirit, dum corruptela, quae veram ambitalem impactionem incepti per gratiarum commutationem tegit, saepe ad dubias pactiones faciendas ducit, quae ab officio renuntiationis nec non a diligenti dialogo abducunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 235:1)
Cogitatio deserenda est “interventuum” ambitus, ut res politicae ponderatae et ab omnibus participibus excussae habeantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 236:7)
Realis immutationis ordo requirit ut omnes processus denuo considerentur, quoniam non sufficit oecologicas leves considerationes inserere, dum logica non excutitur, hodiernae culturae subdita.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 251:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION