라틴어 문장 검색

et quod ei placere credunt, id libenter dicere conantur, etmagis, illius voluntatem respiciendo, illi applaudunt, quam quod ei displiceat, licet utile sit, dicere velint;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:3)
quarto, ut de consilio petito voluntatem consiliariis non ostendas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 102:4)
captus enim utilitate, non amicitia, revertitur voluntate, utcapiat fugiendo, quod non potuit persequendo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 122:10)
Similiter inspicere debes, qui consentiant huic negotioet voluntati tuæ atque consilio, et qui contradicant et quales, utper hoc cognoscas, utrum negotium vel consilium perduci possit ad effectum, an minime.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 143:2)
quare consiliarii, magis secuti tuam voluntatem quam tuam utilitatem, de vindicta in continentifacienda tibi consuluerunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 170:2)
Septimo demum errasti quia, facta partita, non es secutus voluntatemet sensum sapientium et amicorum, sed potius voluntatem ac sensum multitudinisstultorum atque errantium.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 173:1)
Inde est, quod in partitis, quæ in consiliis civitatum fieri consueverunt, consilia semper malum sortiuntur effectum, so voluntatem multitudinis, et non paucorum sapientiam, sectantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 173:7)
verum quia supra mihidixisti, me licite consilium posse post examinationem, et etiam post captionemmutare, licet melius fuisset ab initio malum et indiscretum consilium noncapere, quam captum postea mutare, tamen post examinationem de novo faciendamad tuam voluntatem sum mutare paratus;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 174:3)
Examinemus ergo, quid consentaneum huic rei sit, id est, qui et quotet quales consentiant voluntati et consilio tuo, et qui et quot et qualesconsentiant cum inimicis et adversariis illi, quos supra nominavi, id estmulti juvenes et vicini, et agnati atque cognati, et illi, qui tibi consuluerunt, vindictam in continenti faciendam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:1)
Posse quidem rebus dat jus, natura, potestas, Officii meritum, quintum divina voluntas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:1)
Et si omnes significationes hujus verbi posse vel potestatis velpotentiæ diligenter inspexeris, tuum posse vel potestas sive possibilitasvel potentia non consonat nec consentaneum est voluntati tuæ velconsilio ita, ut vindictam facere possis tua auctoritate, nisi forte, possetuum vel potentiam commodam superando, fines posse vel potentiæ tuæcum dampno et malo tuo excederes, quod facere minime debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:2)
Non bene pugnat, qui voluntate aliumsuperandi se denudat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:12)
Licet alia a te prolata vera sint vel verisimilia, non tamen credo, quod voluntas Dei fuerit, ut talia maleficia deberentcommitti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:9)
Deo enim placet ejusque voluntas est, ut homines bene faciant, nec talia maleficia committant, ut omnes fere scripturæ divinæclamant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:10)
De quintuplici Dei voluntate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 225:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION