라틴어 문장 검색

nec tibi periuro scindam de corpore vestis, nec mea praeclusas fregerit ira fores, nec tibi conexos iratus carpere crinis, nec duris ausim laedere pollicibus:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 515)
qualem si cuncti cuperent decurrere vitam et pressi multo membra iacere mero, non ferrum crudele neque esset bellica navis, nec nostra Actiacum verteret ossa mare, nec totiens propriis circum oppugnata triumphis lassa foret crinis solere Roma suos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1528)
interea nostri quaerunt sibi vulnus ocelli, candida non tecto pectore si qua sedet, sive vagi crines puris in frontibus errant, Indica quos medio vertice gemma tenet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 22a5)
hic ubi me prima statuent in parte choreae, et medius docta cuspide Bacchus erit, tum capiti sacros patiar pendere corymbos:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30b15)
nunc ligat ad caestum gaudentia bracchia loris, missile nunc disci pondus in orbe rotat, et modo Taygeti, crinis aspersa pruina, sectatur patrios per iuga longa canes:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 142)
candida laxatis onerato colla corymbis cinget Bassaricas Lydia mitra comas, levis odorato cervix manabit olivo, et feries nudos veste fluente pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1713)
serta Philiteis certet Romana corymbis, et Cyrenaeas urna ministret aquas.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 63)
non ille attulerat crinis in colla solutos aut testudineae carmen inerme lyrae, sed quali aspexit Pelopeum Agamemnona uultu, egessitque auidis Dorica castra rogis, aut qualis flexos soluit Pythona per orbis serpentem, imbelles quem timuere lyrae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 618)
"pelle hederam tumulo, mihi quae praegnante corymbo mollia contortis alligat ossa comis."
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 746)
quamquam diademate crinem fastigatus eas umerosque ex more priorum includat Sarrana chlamys, te picta togarum purpura plus capiat, quia res est semper ab aevo rara frequens consul, tuque o cui laurea, Iane, annua debetur, religa torpore soluto quavis fronde comas, subita nec luce pavescas principis aut rerum credas elementa moveri, nil natura novat:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 2)
Indus odorifero crinem madefactus amomo in tua lucra feris exarmat guttur alumnis, ut pandum dependat ebur;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 23)
iam tu ad plectra veni, tritus cui casside crinis ad diadema venit, rutilum cui Caesaris ostrum deposito thorace datur sceptroque replenda mucrone est vacuata manus, cunabula vestra imperii fulsere notis et praescia tellus aurea converso promisit saecula fetu.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 46)
pro crine racemifer exit plurima per frontem constringens oppida palmes, perque umeros teretes, rutilantes perque lacertos pendula gemmiferae mordebant suppara bullae, segnior incedit senio venerandaque membra viticomam retinens baculi vice nectit ad ulmum.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 143)
fuimus vestri quia causa triumphi, ipsa ruina placet, cum victor scandere currum incipies crinemque sacrum tibi more priorum nectet muralis, vallaris, civica laurus et regum aspicient Capitolia fulva catenas, cum vesties Romam spoliis, cum divite cera pinges Cinyphii captiva mapalia Bocchi, ipse per obstantes populos raucosque fragores praecedam et tenui, sicut nunc, carmine dicam te geminas Alpes, Syrtes te, te mare magnum, te freta, te Libycas pariter domuisse catervas, ante tamen vicisse mihi.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 250)
pendent crines de vertice, tecti pulvere, non galea, clipeusque impingitur aegris gressibus, et pondus, non terror, fertur in hasta, utque pii genibus primum est adfusa Tonantis,
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 22)

SEARCH

MENU NAVIGATION