살아있는 라틴어 : 문장 검색

rudem cruore regio dextram imbuit

fluatque nulli flebilis matri cruor.

Polyxene, cruore debetur cruor,

saevus an victor tuo lusit cruore?

tibi fluxit Asiae, fluxit Europae cruor,

hoc eodem ferro stillet uterque cruor.

Non vectos Minyas loquente silva dicam Phasiaco stetisse portu, forma percita cum ducis Pelasgi molliret rabidos virago tauros, nec tum territa, cum suus colonus post anguis domiti satos molares armatas tremebundus inter herbas florere in segetem stuperet hostem et pugnantibus hinc et hinc aristis supra belliferas madere glaebas culmosos viridi cruore fratres.

pugnam tertius ille Gallicam dixit Caesaris, ut gener socerque cognata impulerint in arma Romam, tantum dans lacrimas suis Philippis, ut credat Cremerae levem ruinam, infra et censeat Alliam dolendam ac Brenni in trutina Iovem redemptum, postponat Trebiam gravesque Cannas, stragem nec Trasimenicam loquatur, fratres Scipiadas putet silendos, quos Tartesiacus retentat orbis, Euphraten taceat male appetitum, Crassorum et madidas cruore Carrhas vel quos, Spartace, consulum solebas victrici gladios fugare sica, ipsum nec fleat ille plus duellum, quod post Cimbrica turbidus tropaea et vinctum Nasamonium Iugurtham, dum quaerit Mithridaticum triumphum, Arpinas voluit movere Sullae.

ibi ipse quintus curru praecipitatus obruente montem multiplici facit ruina, turpans prociduam cruore frontem.

peregrina det supellex Ctesiphontis ac Niphatis iuga texta beluasque rapidas vacante panno, acuit quibus furorem bene ficta plaga cocco iaculoque ceu forante cruor incruentus exit;

at intra Centauri stabula alta patent, non aequa nefandis fratribus, hic hominum nullos experta cruores spicula nec truncae bellis genialibus orni aut consanguineos fracti crateres in hostes, sed pharetrae insontes et inania terga ferarum.

"nam vos haud humiles tanta ira docet, generisque superbi magna per effusum clarescunt signa cruorem."

Dixit, et accedens - etenim iam pallida turbant sidera lucis equi - ramos ac vellera fronti deripuit, confessus avum, dirique nepotis incubuit stratis, iugulum mox caede patentem nudat et undanti perfundit vulnere somnum, illi rupta quies, attollit membra foroque eripitur plenus monstris, vanumque cruorem excutiens simul horret avum fratremque requirit, qualis ubi audito venantum murmure tigris horruit in maculas somnosque excussit inertes;

"sed nec bellorum in luce patenti conspicui fatis aeternaque gentibus ausi quaesistis miserae vulnus memorabile matri, sed mortem obscuram numerandaque funera passi, heu quantus furto cruor et sine laude iacetis!"

"ipse ego fessus quinquaginta illis heroum immanibus umbris vulneraque ista ferens putri insiccata cruore protinus ire peto!"