라틴어 문장 검색

in manibus vero nervi trahere et tremere artus a pedibusque minutatim succedere frigus non dubitabat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 38:8)
cuius voluntatem secuta adsumptaque nuptiis post obitum viri omnium bonorum eius facta compos, cum decederet, populum Romanum nuncupavit heredem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 14:2)
Τοῦ μὲν φθίνοντος μηνὸς, τοῦ δ’ ἰσταμένοιο, quid aliud nisi illum φθίνοντα dicit cuius paulatim deficientis supputatio in nomen desinit secuturi, et ἱστάμενον illum qui praecedit numerum successurus priori in defectum meanti?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 42:2)
Huic tu, mi Flaviane, succedes, ut et auditu vestro recreer et aliquanto silentio instaurem vires loquendi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 21:4)
et oportunius quae de Augusto vis referre succedent.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 15:3)
Te dulcis coniunx, te solo in litore secum, Te veniente die, te decedente canebat, et illud:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 23:6)
Audiit, et votis Phoebus succedere partem Mente dedit, partem volucres dispersit in auras.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 7:2)
Talis amor Daphnin, qualis cum fessa iuvencum Per nemora atque altos quaerendo bucula lucos Propter aquae rivum viridi procumbit in ulva Perdita, nec serae meminit decedere nocti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 20:1)
Perdita nec serae meminit decedere nocti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 20:5)
Et Marsi propius succedunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 15:2)
Qui enim vestibulum et fauces videt intra ipsam aedem iam sine dubitatione successit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 14:5)
Hausta vero ut non continuo lapsu per omne corpus succedentibus sibi foraminibus pervium ad imum usque descendant, et talia qualia accepta sunt egerantur, sed salutare officium digestionis expectent, secundae hoc cura virtutis est, quam Graeci, qui retentatrix est, vocant καθεκτικήν.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 15:1)
Ergo postquam in sucum cibus reformatur, hic iam iecoris cura succedit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 19:1)
nec digestio ulla turbatur, dum omnes sibi stata momentorum dimensione succedunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 29:2)
Omne quod dulce est cito satiat, nec diuturnam desiderii sui fidem tenet, sed in locum satietatis succedit horror.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 15:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION