라틴어 문장 검색

nonnunquam etiam movenda miseratio, sive, ut auxilium obsessis feratur, suadere oportebit sive sociae civitatis eversionem deflebimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 229:3)
aut miserationis, ut Sinon apud Vergilium, heu quae me tellus, , quae me aequora possunt accipere?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 56:3)
Lentulum plus opinionis consecutum quam eloquentia tradit, eadem C. in deflenda fratris nece totius populi Romani lacrimas concitasse, Antonium et Crassum multum valuisse, plurimum vero Q. Hortensium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 155:2)
nam neque ille per Marathonis et Plataearum et Salaminis propugnatores recto sono iuravit, nec ille Thebas sermone deflevit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 315:3)
" Illud quoque dicamus ei, qui deflet ac desiderat in aetate prima raptum:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 31:1)
Heu quam dulce malum mortalibus additum vitae diras amor, cum pateat malis effugium et miseros libera mors vocet portus aeterna placidus quiete, nullus hunc terror nec impotentia procella Fortunae movet aut iniqui flamma Tonantis.
(세네카, 아가멤논 11:5)
quid nunc primum, dolor infelix, quidve extremum deflere paras?
(세네카, 아가멤논 11:21)
magis exurunt quos secretae lacerant curae, iuvat in medium deflere suos;
(세네카, 아가멤논 12:4)
Non vacat deflere publicas clades intuenti domestica mala.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 8:12)
Deflete virum, quo non alius potuit citius discere causas, una tantum parte audita, saepe ne utra.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 10:17)
Heu quam dissimiles exitus initiis habes!
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., Maiestatis laesae sit actio. Flamininus proconsul inter cenam a meretrice rogatus, quae aiebat se numquam uidisse hominem decollari, unum ex damnatis occidit. accusatur maiestatis. 9:8)
Heu !
(세네카, 행복론, Liber VII 31:6)
Beatum deflere invidia est, nullum dementia."
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 49:3)
Quid fata deflemus ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 55:1)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION