라틴어 문장 검색

orare atque obsecrare ut sibi senatum adire ac deprecari liceret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 213:1)
ita praecisa spe senatum adeundi deprecandique dilectus in iis duodecim coloniis, per- longam vacationem numero iuniorum aucto, haud difficulter est perfectus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 215:1)
ut omnium obliviscaris aliorum, satis ego documenti in omnes casus sum, quem, modo castris inter Anienem atque urbem vestram positis signa inferentem ac iam prope scandentem moenia Romana, hic cernas duobus fratribus, fortissimis viris, clarissimis imperatoribus orbatum ante moenia prope obsessae patriae quibus terrui vestram urbem, ea pro mea deprecantem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 397:2)
plus auctoritatis Achaei habuerunt deprecantes quia, ni impetrassent pacem Boeotis bellum simul gerere decreverant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 367:1)
at hercule ne quid novum in eas rogetur recusant, non ius sed iniuriam deprecantur, immo, ut quam accepistis iussistis suffragiis vestris legem, quam usu tot annorum et experiendo comprobastis, hanc ut abrogetis, id est, ut unam tollendo legem ceteras infirmetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 27:2)
tum Menippus deprecari et Quinctium et patres institit, ne festinarent decernere, quo decreto turbaturi orbem terrarum essent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 668:1)
si id non posset, deprecari ne se nudos atque inermes Romano bello obiceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 55:2)
eo legati Athenienses primum ad P. Scipionem praegressum agmen, sicut ante dictum est, deinde ad consulem venerunt, deprecantes pro Aetolis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 59:1)
haec mora iniecta est paci, cum iam Atheniensium Rhodiorumque legati, qui ad deprecandum pro iis venerant, apud consulem essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 100:1)
undique omnes alii deprecari tribunum, alii castigare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 44:1)
sin aliquis respectus est mei ut socii atque amici regis, deprecor ne me tanta iniuria dignum iudicetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 327:1)
quia tamen immaturae ad id vires erant, ad moram interponendam Demetrium minorem filium mittere Romam simul ad purganda crimina, simul ad deprecandam iram senatus statuit, satis credens ipsum etiam iuvenem, quod Romae obses specimen indolis regiae dedisset, aliquid momenti facturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 409:1)
ne obsit tantum deprecor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 186:2)
ego si quid impie in te, pater, si quid scelerate in fratrem admisi, nullam deprecor poenam:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 187:2)
si innocens sum, ne invidia conflagrem, cum crimine non possim, deprecor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 187:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION