도구

도구

라틴어 문장 검색

Ratio quidem haec est qua homo sese accommodat ad omnia vitia sui ipsius eversionis pascenda, eadem dissimulans, non agnoscens, gravia consilia procrastinans eaque pro nihilo reputans.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 75:5)
Ii qui consectaria patientur quae Nos dissimulare studemus, hanc amissam conscientiam responsalitatemque recordabuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 220:6)
nec non et tenero pietatis tegmine crines obtegit anguinos, ut candida palla latentem dissimulet rabiem, diroque obtenta furori, quod rapere et clepere est avideque abscondere parta, natorum curam dulci sub nomine iactet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1155)
Quum placo adversor scdulo et deterreo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 2115)
Ibi tum exanimatus Pamphilus Bene dissimulatum amorem et celatum indicat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 1144)
te ut deterream.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 126)
nonne ea dissimulare nos Magis humanum est quam dare operam id scire qui nos oderit?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 162)
Non clam me est, nate mi, tibi me esse suspectam uxorem tuam Propter meos mores hinc abisse, etsi ea dissimulas sedulo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 24)
Prologus POSTQUAM poeta vetus poetam non potest Retrahere ab studio, et transdere hominem in otium, Maledictis deterrere ne scribat parat;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act prologue, scene 01)
Metuit hic nos, tametsi sedulo Dissimulat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 3182)
Dissimulant, et nube cava speculantur amicti, quae fortuna viris, classem quo litore linquant, quid veniant;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 30:12)
Mnesthea Sergestumque vocat fortemque Serestum, classem aptent taciti sociosque ad litora cogant, arma parent, et quae rebus sit causa novandis dissimulent;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 12:8)
"Dissimulare etiam sperasti, perfide, tantum posse nefas, tacitusque mea decedere terra?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 13:6)
Nam quid dissimulo, aut quae me ad maiora reservo?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 15:4)
non Dindymene, non adytis quatit mentem sacerdotum incola Pythius, non Liber aeque, non acuta sic geminant Corybantes aera, tristes ut irae, quas neque Noricus deterret ensis nec mare naufragum nec saevos ignis nec tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 162)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION