도구

도구

라틴어 문장 검색

quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:34)
Nihil quippe est quod aut faciat aut dimittat, nisi optima et rationabili causa, licet illa nobis occulta sit. Unde et illud est Platonicum:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:38)
quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:43)
quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:54)
quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:69)
quae fieri vel dimitti oporteat atque ipsum deceat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:2)
Omne quippe quod justum est fieri, injustum est dimitti, et quisquis non facit id quod ratio exigit, aeque delinquit, ac si id faciat quod rationi minime concordat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:4)
Sed fortassis, inquies, quod justum justum est aliud bonum seu rationabile id [quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:5)
Sed vix habeat, profero rationem, aeque fieri oportebat quod factum non est, sicut quod factum est, et aeque bonum etiam illud sic] quod modo facit, ita bonum esset atque aequum bonum si illud faceret, hoc dimitteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:8)
profecto eadem ratione de altero quod factum est, non erit simpliciter concedendum, ut bonum esset illud fieri, cum aeque concessum sit tam hoc quam illud fieri bonum esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:13)
Alioquin nequaquam de eis quae facit grates ei referendae essent, cum ea quae dimittere non potest, necessitate magis quadam propriae naturae compulsus, quam gratuita voluntate ad haec facienda inductus agat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:18)
Juxta quam quidem expositionis sententiam nequaquam concedendum est, quod vel tunc Dominus orare poterat quod orandum non erat, vel Pater ei in hoc subvenire in quo subveniendum non esset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:19)
Alioquin optime bonus non esset, si quid facere dimitteret quod a se opportune faciendum esse praesciret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 15:24)
Quod tamen male faciendi vel peccandi potestatem haberemus, non absque ratione haec a Deo nobis potestas concessa est, ut si comparatione nostrae infirmitatis ille gloriosior appareat, qui omnino peccare non potest, et cum a peccato cessamus, non hoc naturae nostrae, sed ejus adjutrici gratiae tribuamus, qui ad gloriam sui non solum bona, sed etiam mala disponit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:5)
Quid ergo mirum, si ponamus idem esse aliquem, qui non est salvandus, a Deo salvari, et Deum salvare eum, nec tamen ideo recipiamus Deum posse salvare eum, sicut concedimus eum posse salvari a Deo?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 18:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION