라틴어 문장 검색

Ibi crystallina virga dimissa illaesus ad propria remeavi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, E. 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 37:10)
Super praesenti articulo cito nobis disputandi materia non deesset, et ideo hac verborum altercatione dimissa ad principale mihi peto propositum responderi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 30:2)
Nam si eius volueris obsecundare sermonibus eiusque plenius agnoscere fidem, propria te invenies cogitatione frustratum, quia fidem eius et propositum nulla poteris indagatione cognoscere, nisi quum plena fuerit cruoris hirudo et te semivivum divitiarum exhausto cruore dimittit.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 9장: 돈으로 산 사랑 4:7)
Quod si videat mulier quod coamantis improbitas suo non valeat mitigari labore, eum licite potest et sine reprehensionis timore dimittere et ab eius se penitus retardare amplexibus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 6장: 연인 중 한 사람이 상대방에게 신실하지 못한다면 12:3)
Si tamen retro velis abire armaque cuncta dimittere, tuae iuventuti misericorditer indulgebo, quae te in aliorum rura et extranea regna improvida simplicitate deduxit."
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 7:3)
Quam in eodem quidem nemoris loco repperit, in quo primitus eam ambulando dimisit.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 21:28)
Quae quidem de accepta victoria non mediocriter gaudens Britonem abire dimisit et ait:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 21:29)
Tunc etenim si continuo secum uno mense loquatur non unum iota de omni fabulatione dimitteret.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 17:3)
Sed si loci opportunitas et rei non speratus eventus ad carnis opera mulieris te repraesentatione compellat, statim voluptatem viriliter compescere cura et opportunitatis instantis loca dimittere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 21:5)
Si tibi sufficit ista diffinitio, mihi iudico satisfactum esse.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:13)
Hinc tibi satisfaciet noster Augustinus, cuius verba sunt haec:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:12)
alter tibi, licet nos non viderimus, satisfecerit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:57)
Si igitur his omnibus post dimissam amicitiam impetaris, quamdiu tolerabilia fuerint, ferenda sunt;
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:22)
ne non tam videatur amicum velle corrigere, quam suo stomacho satisfacere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:25)
Egit tamen me cum multis secreto, ut dimitteretur, praetendens aetatem, praetendens inscitiam, praetendens amicitiam qua iam initiabamur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:30)

SEARCH

MENU NAVIGATION